28 Ιουνίου 1997: Το δάγκωμα αφτιού από τον Μάικ Τάισον που έμεινε στην ιστορία

Μποξ: Ένα άθλημα βρώμικο στην παγκόσμια συνείδηση, βουτηγμένο στην απάτη και στιγματισμένο από ένα αβυσσαλέο κύκλωμα στημένων αγώνων και λαδωμάτων. Κανένα μελανό του σημείο όμως δεν μπορεί να ξεπεράσει την απαράδεκτη και σοκαριστική στιγμή του δαγκώματος του αυτιού του αμερικανού πρωταθλητή Evander Holyfield (Εβάντερ Χόλιφιλντ) από τον Mike Tyson (Μάικ Τάισον) κατά τη διάρκεια του μεταξύ τους αγώνα για τη διεκδίκηση του τίτλου του WBA – σαν σήμερα – στις 28 Ιουνίου 1997.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: Η κοινή ιστορία των δύο ανδρών ξεκινά το Νοέμβριο του 1996. Οι δρόμοι τους ενώνονται εκείνη τη βραδιά, όταν ο Τάισον θα καλούταν να υπερασπιστεί τον τίτλο του στο WBA απέναντι σ’ ένα (κατά πολλούς πυγμάχους τότε) γερασμένο και αδιαφιλονίκητο αουτσάιντερ. Ο Χόλιφιλντ ήταν ήδη 34 ετών τότε και, ύστερα από μια απουσία 2 ετών από τα ρινγκ, αυτός θα ήταν μόλις ο τέταρτος αγώνας μετά την επιστροφή του. Όσο για την κατάσταση του Τάισον, έχοντας ξεπεράσει ένα πολύπαθο συζυγικό βίο, συγκρούσεις με προπονητές και μια καταδίκη στη φυλακή για 6 χρόνια για βιασμό 18χρονης (εξέτισε 3 χρόνια ποινής κι αφέθηκε υπό περιοριστικούς όρους), βρισκόταν ξανά στο απόγειο της καριέρας του, κερδίζοντας τη μία ζώνη πρωταθλητή μετά την άλλη σε διάφορα παγκόσμια τουρνουά. Ο αγώνας τους είχε αρχικά προγραμματιστεί να δοθεί 5 χρόνια πριν, αλλά αναβλήθηκε εξαιτίας ενός τραυματισμού του Τάισον στα πλευρά κατά τη διάρκεια της προπόνησης και λίγο αργότερα φυλακίστηκε.

Στις 9 Νοεμβρίου 1996 όλα τα φώτα είναι στραμμένα στο στάδιο “MGM Arena” του Λας Βέγκας. Οι αριθμοί ισάξιοι για τους δύο καλύτερους τότε επαγγελματίες πυγμάχους βαρέων βαρών του κόσμου. Ο Τάισον έχει ένα σερί νικών 46-3, ενώ ο Χόλιφιλντ 44-3. Ο αγώνας εκπληκτικός, τόσο που έμεινε στην ιστορία σαν “Tyson-Holyfield 1”. Η από την αρχή εξαιρετική απόδοση του Χόλιφιλντ γρήγορα αποστόμωσε όσους βιάστηκαν να τον καταδικάσουν. Ένα νοκ-ντάουν στον 6ο γύρο και μια σειρά από απανωτά χτυπήματα στον 10ο γύρο που κόντεψαν να ρίξουν τον Τάισον νοκ-άουτ έδωσαν τη νίκη στο Χόλιφιλντ, καθώς ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα πριν τη λήξη του λόγω του ζαλισμένου Τάισον. Ο πληγωμένος εγωισμός του “Kid Dynamite” (ένα από τα παρατσούκλια του Τάισον) για την οδυνηρή ήττα θα οδηγήσει τους δύο μποξέρ πάλι στο ρινγκ για τη ρεβάνς του τίτλου λίγους μήνες μετά.

Στις 28 Ιουνίου 1997 έχουμε στο ίδιο ρινγκ το sequel της σειράς και το “Tyson-Holyfield II” αρχίζει με το πρώτο καμπανάκι. Είναι το αθλητικό γεγονός της χρονιάς, το πιο επικερδές event. Μόνο οι δυο πυγμάχοι πήραν 30 και 35 εκατομμύρια δολάρια αντίστοιχα, αμοιβές ρεκόρ μέχρι τότε. Το ψυχωμένο βλέμμα του Τάισον είναι κάτι παραπάνω από εμφανές όμως η πολύ κατάσταση του Χόλιφιλντ τον φέρνει να προηγείται στα σημεία στο τέλους του 2ου γύρου. Ο 3ος κι επίμαχος γύρος ξεκινά και λίγο πριν, όλοι οι τηλεθεατές παρατηρούν τον Τάισον να σηκώνεται και να παίρνει θέση χωρίς να βάλει τη μασέλα του, που προστατεύει τα δόντια του από τις γροθιές. Ο γύρος αμφίρροπος, με τους δυο μποξέρ να είναι εξίσου επιθετικοί. Όμως, 40’’ πριν τη λήξη του και πάνω σε μια στιγμή που οι δύο πρωταγωνιστές αγκαλιάζονται για να αποφύγει ο ένας τα χτυπήματα του άλλου, Ο Τάισον δαγκώνει το δεξί αυτί του Χόλιφιλντ, ξεριζώνοντας 2,5 εκ. από το λοβό του και φτύνοντάς τα ατάραχος στο ρινγκ. Ο Χόλιφιλντ σφαδάζει και χοροπηδάει για να αντέξει τον πόνο, ενώ ο διαιτητής διακόπτει τον αγώνα και στέλνει τον Τάισον στην ουδέτερη ζώνη. Ο παρατηρητής επιμένει να διακοπεί ο αγώνας, ο διαιτητής θεωρεί πως πρέπει να συνεχιστεί, ο Τάισον από τη γωνία του φωνάζει ότι δήθεν το αίμα στο αυτί προέρχεται από μπουνιά, ενώ το βλέμμα του εκνευρισμένου Χόλιφιλντ τον καταπίνει στην κυριολεξία. Μετά από μια διακοπή αρκετών λεπτών, το ματς συνεχίζεται με τον Τάισον να έχει απλά στην πλάτη του μια ποινή -2 πόντων. Όντας όμως αδιόρθωτος (ίσως και σε απόγνωση) το ξανακάνει, αυτή τη φορά με λεία το αριστερό αυτί του Χόλιφιλντ. Με τη λήξη του γύρου, ο αγώνας διακόπτεται, ο Τάισον αποβάλλεται κι ακολουθεί ένα γενικευμένο επεισόδιο στην αρένα που αφήνει πίσω του αρκετούς μικροτραυματίες. Ο πληγωμένος γίγαντας Χόλιφιλντ διατηρεί το σκήπτρο του, όμως η ζημιά έχει ήδη γίνει.

Η αποτρόπαια κι εξωφρενική πράξη του Τάισον εξεγείρει τη γενική κατακραυγή, με τα ΜΜΕ να τον σταυρώνουν, όχι άδικα. Η αρμόδια ομοσπονδία του επιβάλλει το μέγιστο κατά τους κανονισμούς πρόστιμο των 3 εκατομμυρίων δολαρίων που παρακράτησε από την αμοιβή του. Ο ίδιος, με δημόσια δήλωσή του λίγες μέρες μετά, ζήτησε συγνώμη από το Χόλιφιλντ και παρακαλούσε να μην του αφαιρεθεί ισόβια η άδεια πυγμαχίας. Η ομοσπονδία της Νεβάδα ανακαλεί την άδειά του στις 9 Ιουλίου 1997, επιβάλλοντας ακόμη ένα πρόστιμο 3 εκατομμυρίων δολαρίων. Όλες όμως οι υπόλοιπες ομοσπονδίες της χώρας συντάσσονται με την απόφαση αυτή και στην ουσία, δεν του επιτρέπουν να αγωνιστεί στις ΗΠΑ. Βέβαια, 1,5 χρόνο μετά ο Τάισον καταφέρνει να του ξαναδοθεί η άδεια.

Ο Μάικ Τάισον επικρίθηκε συχνά για τη βίαιη συμπεριφορά του, τόσο εντός όσο και εκτός ρινγκ, δεν παύει όμως να θεωρείται ως ένας από τους σπουδαιότερους πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος. Χρόνια μετά το ειδεχθές περιστατικό του 1997, ο Χόλιφιλντ δέχθηκε τη συγνώμη του πρώην “baddest man in the world” και σήμερα, οι δυο άντρες είναι καλοί φίλοι.