Περισσότερα εκπαιδευτικά παιχνίδια εδώ.

Διαισθητικά διαλέξτε ένα κρύσταλλο για να λάβετε το μήνυμα σας.

Τι χρειάζεται να κάνετε:

Διαλέξτε τον κρύσταλλο που σας ελκύει περισσότερο. Αυτόν που τράβηξε πρώτα την προσοχή σας ή αυτόν που συνεχώς κοιτάτε.

Μόλις νιώσετε ευχαριστημένοι με την επιλογή σας, δείτε τη σημασία της πέτρας που διαλέξατε.

1. Χαροΐτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είστε έτοιμοι να αποκτήσετε πρόσβαση στην εσωτερική σας σοφία και να την φέρετε στην καθημερινή σας ζωή. Πρόκειται να ξεκινήσετε μια περίοδο ανάπτυξης και μεταμόρφωσης σε όλους τους τομείς.

2. Ηλιόπετρα

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είναι καιρός να καλέσετε την δύναμη της θέλησης σας και την ανεξαρτησία για να σας οδηγήσουν προς τους στόχους σας. Αφήστε το φως να ρέει σε ότι αναλαμβάνετε.

3. Λάπις Λάζουλι

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει την ανάγκη να κάνετε διακρίσεις σε ότι αντιμετωπίζετε. Σας δίνει την δύναμη να αναζητήσετε την βαθύτερη αλήθεια του θέματος και να την φέρετε στο φως.

4. Κεχριμπάρι

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει την ανάγκη για ισορροπία και θεραπεία στη ζωή σας. Κοιτάξτε στο παρελθόν για να λάμψει ένα φως στο μέλλον. Χρειάζεται διαδικασία ανάπτυξης και εξέλιξης, να ανοίξετε τον εαυτό σας στις ανώτερες δονήσεις και να αρχίσετε να έχετε μια πιο θετική άποψη για τη ζωή.

5. Μαλαχίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει την ανάγκη να καταργήσετε τα παλιά πρότυπα και να αγκαλιάσετε την αλλαγή. Συγκεκριμένα σας ζητά να αναλάβετε την ευθύνη για την μεταμόρφωση στη ζωή σας.

6. Χαλαζίας

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είναι καιρός να σταματήσετε να παίρνετε τον εαυτό σας τόσο σοβαρά. Προσπαθείτε πολύ να πετύχετε την πνευματική διαφώτιση; Φέρτε χαρά και γιορτή στη ζωή σας.

7. Μαγνησίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει την ανάγκη να κοιτάξετε προσεκτικά τις κινήσεις σας. Υπερασπίζεστε τον προσωπικό σας χώρο ή επιτρέπετε στον εαυτό σας να επηρεάζεται από τα προβλήματα των άλλων;

8. Τουρμαλίνης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να προχωρήσετε προς την ενότητα όλων των πραγμάτων. Συνδεθείτε με την φύση και αφήστε τους αιώνιους κύκλους της ζωής να φέρουν ισορροπία και σοφία.

9. Αιματίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να αξιοποιήσετε την εσωτερική σας θέληση για να προχωρήσετε. Αναλάβετε την ευθύνη για την ύπαρξη σας και εργαστείτε για μια κατάσταση χάριτος.

10. Ατακαμίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να προσθέσετε λίγη ενέργεια και να οδηγηθείτε προς την επίτευξη των στόχων σας. Πως μπορείτε να δώσετε μια αίσθηση ενθουσιασμού και επέκταση στον σκοπό σας;

11. Ροζ Χαλαζίας

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως η αγάπη σύντομα θα μπει στη ζωή σας είτε ως ρομαντικό δώρο ή ως ένα τρόπος που θα σας βοηθήσει να θεραπεύσετε τις παλιές πληγές σας και να προχωρήσετε.

12. Φθορίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει μια αύξηση στην ικανότητα σας να συγκεντρώνεστε και να πετυχαίνετε την αντικειμενικότητα. Σκεφτείτε ένα θέμα ή μια κατάσταση στη ζωή σας που χρειάζεται να φέρετε την δύναμη του μυαλού και του πνεύματος σας.

13. Οπάλιο

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είναι καιρός να εστιάσετε στην αγάπη και στα συναισθήματα. Τιμάτε τον εαυτό σας, βλέπετε καθαρά και ακούτε την καρδιά σας; Αναλάβετε την ευθύνη για τα αισθήματα και τις πράξεις σας, βρείτε μια λύση για το κάρμα σας.

14. Μολδαβίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είναι καιρός να εκτιμήσετε τα καλά πράγματα που ήδη έχετε στη ζωή σας και να κάνετε σχέδια για να αλλάξετε αυτά που σας καθυστερούν από το να εκπληρώσετε τα όνειρα σας. Δείτε την μεγαλύτερη κοσμική εικόνα και εκτιμήστε τα δώρα που έχετε!

15. Γρανάτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως θα βρείτε την απαραίτητη δύναμη και δημιουργικότητα για να συνειδητοποιήσετε τις αλλαγές που πρέπει να κάνετε. Επικαλεστείτε την βαθύτερη εσωτερική σας δύναμη για να καθαρίσετε τον δρόμο σας. Μην ανησυχείτε, έχετε τη δύναμη να ξεπεράσετε οτιδήποτε και να εκδηλώσετε ότι θέλετε.

16. Βήρυλλος

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας σημαίνει πως ο δρόμος προς τα εμπρός θα είναι πιο ξεκάθαρος και ευκολότερος. Μια σαφής αίσθηση του σκοπού θα εισέλθει στη ζωή σας, που θα σας επιτρέψει να προχωρήσετε.

17. Οψιδιανός

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως η αλήθεια μιας κατάστασης σύντομα θα αποκαλυφθεί. Κοιτάξτε μέσα σας, ξέρετε ήδη την απάντηση;

18. Ζαφείρι

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει την προσπάθεια που θα ανταμειφθεί. Αναζητήστε τρόπους με τους οποίους ο σκοπός μπορεί να κατευθυνθεί προς την επίτευξη των στόχων και την έλκυση της επιτυχίας.

19. Αποφυλλίτης

Σημασία: H επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να αφήσετε ότι σας κρατά πίσω. Εξετάστε προσεκτικά την ζωή σας. Τι μπορείτε να αφήσετε για να προχωρήσετε προς τις δυνατότητες σας;

20. Το μάτι της τίγρης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να συγκεντρωθείτε στην πραγματοποίηση ενός ονείρου ή ενός έργου. Σκεφτείτε το προσεκτικά. Είναι απλώς μια ευχή ή είστε έτοιμοι να την κάνετε πραγματικότητα;

21. Ψευδαργυρίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως μια εισροή ενέργειας βρίσκεται στον δρόμο σας. Η ζωή και συγκεκριμένες σχέσεις με τους άλλους θα φαίνονται φωτεινότερες και με περισσότερη ενέργεια.

22. Αχάτης

Σημασία: H επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει την ανάγκη να σκεφτείτε ήσυχα τον σκοπό σας. Δουλεύετε σταθερά προς την κατεύθυνση που θέλετε ή προχωράτε σιγά σιγά προς τα εμπρός;

23. Αμαζονίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως πρέπει να αξιοποιήσετε τους εσωτερικούς σας πόρους για να ξεπεράσετε τα εμπόδια επικοινωνίας. Βρείτε το θάρρος να πείτε την γνώμη σας.

24. Φεγγαρόπετρα

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να αναγνωρίσετε τις θηλυκές δυνάμεις στη ζωή σας. Τις τιμάτε μέσα σας και στους άλλους;

25. Οπάλιο

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει πως είναι καιρός να εστιάσετε στην αγάπη και στα συναισθήματα. Τιμάτε τον εαυτό σας, βλέπετε καθαρά και ακούτε την καρδιά σας; Αναλάβετε την ευθύνη για τα αισθήματα και τις πράξεις σας, βρείτε μια λύση για το κάρμα σας.

26. Πυρίτιο

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δείχνει πως είναι καιρός να ανοίξετε το μυαλό σας και να συνειδητοποιήσετε την εσωτερική σας δημιουργικότητα. Σας ζητά να σταματήσετε να χρονοτριβείτε και να φέρετε τα όνειρα σας στο φως.

27. Ιολίτης

Σημασία: Η επιλογή αυτής της πέτρας δηλώνει την ανάγκη να δουλέψετε με το σώμα σας πριν προχωρήσετε σε περισσότερη πνευματική ανάπτυξη. Βεβαιωθείτε πως είστε γειωμένοι και συγκεντρωμένοι προτού κάνετε οτιδήποτε σαμανικό ή κάποιο όραμα αναζήτησης.

Περισσότερα τεστ εδώ.

Περισσότερα τεστ εδώ.

Περισσότερα τεστ εδώ.

Περισσότερα τεστ εδώ.

Περισσότερα τεστ εδώ.

Το "Να μ'αγαπάς"είναι μία ιστορία βαθειάς αγάπης και οικειοθελούς παράδοσης ανθρώπου σε άνθρωπο. Η λυρικότητα της γραφής δίνει την αισθητική του κειμένου όπου, εν ηδίστω λόγο, περνά στον αναγνώστη η πικρή αλήθεια της ζωής των πρωταγωνιστών. 

Προετοιμάσου κατάλληλα για τις πανελλαδικές εξετάσεις, δουλεύοντας τα φετινά επίσημα κριτήρια αξιολόγησης του ΙΕΠ! Θα τα βρεις μαζί με τις απαντήσεις τους στο βοήθημα: "Όλη η ύλη των Νέων Ελληνικών Γ'Λύκειου μέσα από 100+ ερωτήσεις και απαντήσεις", Αποστόλης Ζυμβραγάκης, εκδόσεις 24γράμματα, ISBN: 978-618-201-134-8.

Η Άντζελα Γεωργοτά στην Κέρκυρα το 1977. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου, στο τμήμα της Ελληνικής Φιλολογίας. Εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως φιλόλογος από το 2003. Ποιήματά της έχουν δημοσιευτεί στην εφημερίδα Αυγή, στα λογοτεχνικά περιοδικά Θευθ, Μανδραγόρας, Δίοδος, Παρέμβαση, Οδός Πανός και σε ηλεκτρονικές ιστοσελίδες, ενώ έχει βραβευτεί σε ποιητικούς διαγωνισμούς. Το 2017 ολοκλήρωσε τη φοίτησή μου στο μεταπτυχιακό «Δημιουργικής Γραφής» του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Φοίτησε επίσης κατά το ακαδημαϊκό έτος 2019-20 στο μεταπτυχιακό του τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας & Μουσειολογίας με τίτλο «Διαχείριση και Ανάδειξη Πολιτιστικής Πληροφορίας» και βρίσκεται στην εκπόνηση της διπλωματικής της εργασίας. Παράλληλα από το 2008 σκηνοθετεί και επιμελείται μαθητικές παραστάσεις. Η πρώτη της ποιητική συλλογή «Στην πιθανότητα στηρίζεται η αγάπη» εκδόθηκε τον Μάρτιο του 2016 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Η δεύτερη ποιητική της συλλογή με τίτλο «Το ανεπίδοτο της συντριβής» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κουκκίδα (Οκτώβριος 2017). Παράλληλα, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πανός το πόνημά της «Γώγου και Σέξτον, Η απόσταση που τις ενώνει». Tον Απρίλιο του 2021 κυκλοφόρησε η νέα της ποιητική συλλογή "της μοναξιάς θαλλόφυτα"από τη σειρά Καρυοθραύστις/ Ρώμη, αρ.2.

Ποιήματα

Μαρμάρινες σιωπές

Περπάτησα στο υγρό χώμα με πόδια γυμνά.

Το μάρμαρο άστραφτε κάτω από τον ήλιο.

Με βήματα αργά πλησίασα. Στάθηκα κοντά. Εσύ δεν μιλούσες.

Μόνη μονολογούσα. Τα κομμάτια

της ζωής μου άρχισα να συνθέτω ξανά.

Πώς σε τάξη να τα βάλω; Τι στην άκρη να αφήσω; Δεν είχες τι να πεις; Κι όμως

ένα αεράκι ένιωθα το πρόσωπο να χαϊδεύει.

Τα δάκρυά μου στέγνωνε.

Κάθισα ώρα.

Και ας μας χώριζε μια παγωμένη πλάκα από μάρμαρο. Ήσουν κοντά.

Ανάμεσά μας το αίμα έρρεε καυτό.

Το κερί τρεμόφεγγε ακόμη.

(ανέκδοτο)

Το κάστρο μου

Το σπίτι μου δεν είχε δυο ορόφους, ούτε πίνακες χρωματιστούς στους τοίχους.

Δεν είχε ηλεκτρικά καλοριφέρ, ούτε δωμάτια γεμάτα με παιχνίδια.

Το σπίτι μου δεν είχε πορφυρές κουρτίνες, ούτε σερβίτσια από πορσελάνη ακριβή.

Το σπίτι μου είχε ρωγμές, παράθυρα που τρίζαν και ένα τζάκι που άχνιζε τα βράδια μόνο.

Το σπίτι μου, παλιό και κουρασμένο υπήρξε. Γέμιζε όμως η αγάπη την κουζίνα και πλημμύριζε η τραπεζαρία φως .

Ήσουν εσύ εκεί στην ευρύχωρη αυλή μας κάτω από την λυγερή την καρυδιά μάς φίλευες γλυκό του κουταλιού και έσπαγες στο χέρι τα καρύδια. Τα χέρια σου μοσκοβολούσαν, χάιδευαν οι ρόζοι σου τα τρυφερά μαλλιά μας.

Το σπίτι μας έμοιαζε μ'ένα τεράστιο κάστρο που σκόρπιζε τον φθόνο των ανθρώπων.

(ανέκδοτο)

Η καρποφορία του χιονιού

Φαίνεται πως τραγουδούν μέσα μου πουλιά.

Η άνοιξη ευδοκιμεί στα σπλάχνα μου,

ανθίζουν οι αμυγδαλιές,

κόκκινα βατόμουρα βάφουν την καρδιά μου.

Συντελείται ένα μικρό θαύμα,

ξαναγεννιέμαι εντός των συνόρων σου,

το σώμα μου αποκτά θερμοκρασίες τροπικές.

Λιώνουν οι πάγοι μέσα από τα χέρια μου,

βγαίνω στο δρόμο και ξέρω

κρύβω στα δάχτυλά μου μαργαρίτες.

Σε αντέχω.

Ακόμα και αν χιονίζει εκεί,

εδώ το χώμα είναι έτοιμο να καρποφορήσει.

(ανέκδοτο)

Το παρελθόν φοριέται

Το γιλεκάκι σου το κρέμασες στον τοίχο.

Εκεί το άφησες λίγο προτού για πάντα ταξιδέψεις.

Με ένα γιλεκάκι καμαρωτός

τραγούδια έλεγες

ξεπλένοντας τους πόνους της ψυχής.

Με αυτό

σχολειό με πήρες πρώτη φορά

και νύφη με ανέβασες στις εκκλησιάς τα σκαλοπάτια.

Στα πανηγύρια πρώτος έσερνες το χορό

το χέρι σου στο πέτο ακουμπώντας.

Εικόνες γεμάτες-

μα το γιλεκάκι μένει πια

να κρέμεται

στον τοίχο

ξεφτισμένο.

Η νομοτέλεια της σκιάς

Ερχόταν κάθε βράδυ,

στεκόταν στην άκρη του κρεβατιού

και μου μιλούσε.

Τον σκέπαζε η παγωνιά,

τα χέρια του έτρεμαν

πάνω στα σεντόνια.

Έλεγε για την ώρα

«είναι περασμένη,

σχεδόν μεσάνυχτα,

μα μη με διώξεις».

Τον κοιτούσα αφηρημένη.

Ποτέ μου δεν κατάφερα να του ζητήσω

να φύγει.

Κάποιες νύχτες έφερνε κονιάκ μαζί του,

πίναμε βουβά,

ύστερα ακουμπούσε το κεφάλι του

στα χέρια μου

και έκλεινε τα βλέφαρά του.

Άλλες φορές μιλούσε συνεχώς,

σαν να έπρεπε σε μια νύχτα

να εξιστορήσει τη ζωή του.

Εγώ διπλωνόμουν στο κρεβάτι,

ακίνητη,

φοβόμουν πως μια χειρονομία

θα έσβηνε την παρουσία του.

Άλλοτε εκείνος σφύριζε ένα σκοπό,

για μια τσιγγάνα

που’ χε μαγέψει την καρδιά ενός πολεμιστή.

Στον τελευταίο στίχο

πάντα τον συνέπαιρνε ένας λυγμός,

ένα βουβό παράπονο,

λες και η μουσική ξερίζωνε από μέσα του

ένα δέντρο.

Δεν συλλογίζομαι πια

τι τον έφερνε σε μένα,

μόνο τα βράδια περιμένω τη σκιά του.

Ξέρω ολόκληρος ποτέ δεν θα’ ρθει.

(ανέκδοτο)

Ποιητική απουσία

Κάπου έγραψα ένα ποίημα,

ανάμεσα σε υπογεγραμμένες

και φωνήεντα (όπως κι η σχέση μας) βραχύχρονα.

Μετά ήρθε ένας συλλογισμός,

επαγωγικός, παραγωγικός, (τι σημασία έχει;)

και σύνταξη παθητική

(όπως παθητικά στα χέρια σου αφέθηκα).

Κάπου ενδιάμεσα ένα κλάμα παιδιού

κι η χύτρα να ξεφυσάει σαν μανιασμένη.

Πού έγραψα το ποίημα δεν ξέρω.

Το έχασα ανάμεσα στο βουητό της μέρας.

Ίσως έτσι καλύτερα να είναι. Όταν το βρω

(κάποια στιγμή ανυποψίαστη)

τα δυο γλυκά σου χείλη θυμηθώ.

Όταν η στιγμή θα έχει πια περάσει

(ανέκδοτο)

Σανδάλια

Μέσα στην έρημο τρέχω

ιδρωμένη από την αφόρητη ζέστη

διψασμένη

στο δέρμα μου έχουν κολλήσει τα δυο μου

σανδάλια

δυο ροζ καρδούλες ,τα στρας, οι κορδέλες

ένα έχουν γίνει με τη λευκή μου τη σάρκα

τινάζω τα πόδια

με αγωνία ανεξήγητη

να απαλλαγώ από τα τόσα φτιασίδια

που αιώνες πάνω στο σώμα

αποτυπώματα αφήνουν.

Με μανία τραβάω

τα δυο μου σανδάλια

να περπατήσω γυμνή

πάνω στην καυτή άμμο.

Η έρημος ατελείωτη

τα δάχτυλά μου

κραυγάζουν από πόνο.

Μα απλώνεις το χέρι

τρυφερά

τα πόδια μου αγγίζεις

μακριά τα δυο σανδάλια πετάς

ελεύθερη πια

περπατώ

(ανέκδοτο)

Ενηλικίωση

Κάποτε ήσουν ωραίος· μύριζαν θάλασσα τα μαλλιά σου και οι ώμοι σου ηλιοκαμένοι ακουμπούσαν στο γυμνό λαιμό μου. Τα χέρια σου πλατύφυλλοι βασιλικοί και η φωνή σου μάγεμα κι όνειρο. Κάποτε· στον κήπο της Εδέμ μ'αγκάλιαζες. Χάθηκε εκείνη η εποχή· τώρα κινούμαστε σε άμμο καυτή· μάς προσπερνούν τα χρόνια και οι ψευδαισθήσεις χάνονται πριν γεννηθούν.

(ανέκδοτο)

Αυτό που δεν ζήσαμε

«Του έρωτα το άρωμα,

αποστάξτε μυστικά

σε αιώνιους στίχους αναμάρτητους,

αντιστάθμισμα ακριβό

στου χρόνου την αμετροέπεια.»

(Λέξεις, Κ. Εξάρχου)

Hήρεμη αγάπη, δεν γνωρίζει φόβο ή εγωισμό παραδέχεται την ψυχρότητα των καιρών προσαρμόζεται στην πολικότητα και τους μουσώνες αποδέχεται την έλλειψη δεν ζητά δεν υπόσχεται δεν κραυγάζει δεν παραμονεύει τις νύχτες σου ούτε δεσμεύει τις μέρες σου δεν σιωπά ούτε κρύβεται δεν ανακοινώνει ούτε ανακοινώνεται η ήρεμη αγάπη, αγάπη μου, γνωρίζει την προσμονή και την εγκαρτέρηση αγκαλιάζει τις μικρές αμυχές που σημαδεύουν το κορμί σου αναγνωρίζει τη στιγμή που η φωνή σου σπάει ησυχάζει ψιθυρίζει ακούει ελευθερώνει τα όνειρα ανανεώνει το αίμα σου αφήνει τα παράθυρα ανοιχτά

και προσφέρεται με την απλότητα του ουρανού.

(της μοναξιάς θαλλόφυτα, Καρυοθραύστις/Ρώμη, 2021)

Η αν-ισορροπία του καθρέφτη

Μην ανησυχείς.
Καλά είναι τα παιδιά
μεγάλωσαν φοράνε πια πουκάμισο και επίσημη γραβάτα.
Όταν ξυπνάνε το πρωί δεν τα φιλώ,
το γάλα τους δεν το ζεσταίνω,
μονάχα βάζω πάνω στο τραπέζι ένα κλειδί
το δρόμο για το γυρισμό να μην ξεχάσουν.
Ξέρω, φοβάσαι αν ντύθηκαν καλά,
αν τίναξαν τους φόβους από τα παλτά τους,
αν έχουν δύναμη το μέλλον στα χέρια να σηκώσουν.
Φοβάσαι το ίδιο, όπως όταν για πρώτη φορά στα πόδια τους σταθήκαν.
Τι αγωνία, Θεέ μου,
στο ένα χέρι τη φωτογραφική μηχανή κρατούσες
και το άλλο σε ετοιμότητα, αν χρειαστεί, να τα ισορροπήσεις.
Πάψε όμως να ανησυχείς∙
μεγάλωσαν
τις νύχτες δεν τους διαβάζω άλλα παραμύθια
ούτε τρυπώνουν στο κρεβάτι μου σε κάθε καταιγίδα.
Φοράνε αδιάβροχα και βγαίνουν στη βροχή ατρόμητα,
τσαλαβουτάνε στα νερά και μήνυμα μού στέλνουν
να ησυχάσω.

Καταλαβαίνω-
ίσως φοβάσαι πιο πολύ
πως η ώρα ήρθε και εμείς

το πρόσωπό μας να δούμε στον καθρέφτη.

(το ανεπίδοτο της συντριβής, Κουκκίδα 2017)

Ορθολογικός χωρισμός

Πρέπει να σηκωθώ,

να ισιώσω έναν έναν

κάθε σπόνδυλο,

και να ταιριάξω στα ρούχα

χρώματα γιορτινά.

Να σε κοιτάξω αυστηρά,

χωρίς το βλέμμα μου να υπόσχεται αγάπη

και να τινάξω -πρέπει -από τους ώμους

τη σκιά σου.

Στα νύχια των ποδιών

να σηκωθώ,

και μη μπορώντας –επιτέλους-να θρηνήσω.

Πρέπει.

Naσηκωθώ χωρίς να φαίνεται ο τραυματισμός

στο στήθος ∙

μόνο να περπατώ καμαρωτά

μην τύχει να δειλιάσεις και γυρίσεις.

Πρέπει

τον γόρδιο δεσμό να λύσω.

Nα σηκωθώ.

Kαι ας ξέρω πως δυο βήματα μακριά

θα σωριαστώ στο χώμα.

(στην πιθανότητα στηρίζεται η αγάπη, Γαβριηλίδης, 2016)

Η Χαριτίνη Μαλισσόβα γεννήθηκε και κατοικεί στον Βόλο όπου και εργάζεται ως δασκάλα. Από το 2014 αρθρογραφεί για θέματα λογοτεχνίας κι εκπαίδευσης στην εφημερίδα Θεσσαλία του Βόλου. Έχει φιλοξενήσει σε συνεντεύξεις στο κυριακάτικο φύλλο λογοτέχνες,ακαδημαϊκούς ,εικαστικούς και καλλιτέχνες. Συνεντεύξεις της και κριτικές βιβλίων φιλοξενούνται και στο ηλεκτρονικό περιοδικό Διάστιχο. Έχει γράψει τέσσερα παραμύθια σε θεατρική μορφή τα οποία και επένδυσαν σχολικές γιορτές. Η ποιητική συλλογή με τίτλο Ιδεατή ολότητα που κυκλοφόρησε στο τέλος του 2019 από τις εκδόσεις Αρμός  ήταν υποψήφιο για βραβείο  πρωτοεμφανιζόμενης ποιήτριας στα βραβεία Jean Moreas (Ζαν Μορεά). Τον  Φεβρουάριο του 2021  κυκλοφόρησε επίσης από τις εκδόσεις Αρμός το εγχειρίδιο για εκπαιδευτικούς και γονείς με τίτλο Σχέσεις γονέων-εκπαιδευτικών στο Δημοτικό Σχολείο. 

Ποιήματα 

Κύκλοι ζωής 

Κύκλοι.

Κάποτε κλείνουν.

Όσο η ζωή συνεχίζεται

νέοι κύκλοι ανοίγουν

Λυπάσαι μόνο

για τις χαμένες μέρες και ώρες.

Εκείνες που δεν προστάτευσες

και που σπατάλησες σε αδιέξοδα .

Λυπάσαι και για τα χαμένα χρόνια.

Εκείνα στα οποία δεν επένδυσες σωστά

και κοιτώντας τα με ψύχραιμη ματιά,

αποστασιοποιημένα, 

σου προκαλούν συναισθήματα ματαίωσης.

Ξέρεις τι θέλεις

Τολμάς .

Μπαίνεις σε κύκλους .

Αποχωρείς.

Μέσα από τη ματιά των άλλων

Αλλάζουμε

Μέσα από τη ματιά των άλλων

Όταν οι κινήσεις,

οι πράξεις και τα λόγια μας

δίνουν άλλες εντυπώσεις

από τις επιδιωκόμενες,

δείχνουμε άλλοι, διαφορετικοί.

Απευθυνόμαστε

σε όσους μπορούν να μας βλέπουν

στις διαστάσεις που επιθυμούμε εμείς 

με απώτερο στόχο να εισπράξουν

αυτό που θέλουμε να τους δώσουμε .

Βρίσκουν τα λόγια

και οι πράξεις μας

τον στόχο τους .

Ανάλογα με τον αποδέκτη

μετασχηματίζονται

σε φιλία,

καλή πατρική,

μητρική

ή συζυγική σχέση,

έρωτα.

Ζούμε.

Μέσα από τη ματιά των άλλων .

Η φιλοσοφία της διαδικτυακής βαρεμάρας

Κενές ώρες.

Γέμισαν με τη χρήση

των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.

Αλήθεια,

πώς γεμίζαμε τις ώρες αυτές

στο παρελθόν;

Με βιβλία ;

Με εξόδους ;

Με τηλεφωνήματα ;

Πληροφορίες ,αναρτήσεις ,

ειδήσεις ,σχόλια ,

φωτογραφίες ,ευχές,

αλληλοκαρφώματα ,

κλεμμένες φράσεις ,ιδέες ,εικόνες .

Συχνά νιώθεις ότι δεν έχει ,πια,

να σου προσφέρει τίποτα περισσότερο.

Δεν ξέρεις αν είναι τόσο κακή

αυτή η συνήθεια .

Ξέρεις όμως, πια,

ότι και η βαρ(ι)ε(στη)μάρα

έχει τη φιλοσοφία της .

Πού σε οδηγούν οι λέξεις ;

Ξεκίνησες με πρόθεση να γράψεις μια ιστορία .

Με αρχή μέση και τέλος

Και τις απαραίτητες ανατροπές στο ενδιάμεσο.

Όσο έγραφες

άλλο τόσο έσβηνες .

Περιττά και φλύαρα

φάνταζαν όλα μπροστά στα μάτια σου.

Μίκρυνες, σμίλεψες,

διάβασες ξανά και ξανά.

Υποκειμενικά.

Αντικειμενικά.

Αποστασιοποιημένα.

Όλες οι οπτικές και οι αναγνώσεις

ματαίωναν τις προηγούμενες .

Λιγόστεψες τις λέξεις.

Το τελικό κείμενο

είχε νέα μορφή. 

Λιτό, μεστό 

και απέριττο;

Πού πήγε το μυθιστόρημα ;

Πώς έσμιξε με τον ποιητικό λόγο ;

Άρχισες να χαμογελάς.

Όχι αυτάρεσκα.

Αυτοσαρκαστικά, ίσως.

Πού πήγε η ζωή των ηρώων μου ;

μονολόγησες. 

Πώς την περιόρισα τόσο ;

Και γιατί τώρα μου αρέσει πιο πολύ ;

Πού με οδηγούν οι επιλογές μου;

Αποφθεγματικός λόγος 

Αδίκησες κατά συρροή

τους δημιουργούς λογοτεχνικών έργων .

Θέλοντας να οικειοποιηθείς 

και να φέρεις στα μέτρα σου 

τα λόγια τους ,

κατακερμάτισες 

και χρησιμοποίησες αποσπασματικά

τα έργα τους ,

καταστρέφοντας την ουσία τους.

Ακριβώς όπως περιστασιακά 

και με ευκολία αδίκησες

κατακερματίζοντας τη συνολική εικόνα 

όσων επιπόλαια έκρινες 

από μία τους πράξη .

Ο Άρης Γεράρδης γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1948 και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε στην Ανωτέρα Σχολή Φωτογραφίας του Βερολίνου (Fachhochschule Berlin) και εργάστηκε για μια δεκαετία περίπου ως τεχνικός φωτογραφίας στην ίδια πόλη. Επιστρέφοντας στην Αθήνα μεταξύ άλλων βιοποριστικών εργασιών, έγραψε παραμύθια και κείμενα, κατ’ αρχάς για το κρατικό ραδιόφωνο και μετέπειτα για το ελεύθερο. Συνεργάστηκε με τους ηθοποιούς Αθηνά Παππά, (παραμύθια) τον Δημήτρη Πιατά (χιουμοριστικά κείμενα, ραδιόφωνο - θέατρο) και μετέφρασε ποιήματα του Γιάννη Κοντού στα γερμανικά (Τα οστά). Ποιήματά του, στίχοι τραγουδιών του, και διηγήματα, διακρίθηκαν σε διάφορους διαγωνισμούς. Ποιήματά του επίσης, δημοσιεύονται σε περιοδικά του χώρου στην Ελλάδα και στην Γερμανία. Τον έχει τιμήσει με την δια βίου φιλία του, ο πεζογράφος Μένης Κουμανταρέας που επισφραγίστηκε με την βάπτιση των δυο γιων του.  Έχει εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές.

ΕΡΓΑ ΤΟΥ:

ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ

Ποιήματα 2021 – ΠΝΟΗ

Ο ΑΕΙΘΑΛΗΣ ΑΠΟΘΗΚΑΡΙΟΣ

Ποιήματα 2019 – Οδός Πανός

ΤΟ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟ ΚΟΝΤΕΡ

Ποιήματα 2019 – Άνεμος Εκδοτική

ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ποιήματα 2018 – Οδός Πανός

ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ  ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Αφήγημα. Συμμετοχή στο περιοδικό Οδός Πανός – Ιούλιος 2017

ένα κείμενο για τον Μένη Κουμανταρέα, τη γνωριμία τους

στο Βερολίνο και την δια βίου φιλία που τους συνέδεσε.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ:

ΤΑ ΟΣΤΑ - DIE KNOCHEN UND DIE KREIDE

Ποιήματα. Μετάφραση του βιβλίου του Γιάννη Κοντού

στα γερμανικά (με τη συμβολή του Gunar König). 

Εκδόσεις Ρωμιοσύνη – Germany Köln, 1982-1989

ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Για άδικα ή πρόωρα χαμένους

(με τη σειρά που «έφυγαν»)

Πολλών ανθρώπων δεν πρόλαβα την «αναχώρηση» και αυτό, μαζί πολλά άλλα αισθήματα με «στοίχειωσε» και με λυπεί αφάνταστα. Πιο πολύ με λυπεί ο τρόπος και ο χρόνος που έφυγαν.

ΑΝΤΙ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

"Κατά καιρούς γράφω κάποια ποιήματα βγαλμένα από αυτά τα αισθήματα και ό,τι αποκόμισα από αυτούς. Για αρχή της γνωριμίας μας, σας δίνω, καθόλου τυχαία, ένα ποίημα που περιλαμβάνεται στην ποιητική συλλογή μου

ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ και τέσσερα ακόμα, παρμένα όλα από την συλλογή μου

ΤΟ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟ ΚΟΝΤΕΡ.

Υπήρξαν όλοι τους, ο καθένας με τον τρόπο του, φάροι φωτεινοί στους δρόμους που περπάτησα και περπατώ"

Άρης Γεραρδής

Από το Β΄ ΜΈΡΟΣ του βιβλίου ΓΥΑΛΙΝΕΣ ΜΕΡΕΣ ,

ΤΑ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΑ (πεζοποιήματα)

Καλάσνικοφ, ρεπούμπλικες και σκούρα παλτά.

Όταν πίνει το κρύο γάλα των παραισθήσεων μεταβάλλεται
στον χειρότερο εαυτό του. Αλλάζει τομάρι και το μέσα του
υποκινεί παράλογα εγκλήματα στους αθέατους εκτελεστές
κάποιας μαφίας. Μόλις καθαρίσει απ’ τα χημικά η πλατεία,
αποκαλύπτονται όλοι πίσω απ’ την παράγκα με καλάσνικοφ,
ρεπούμπλικες, σκούρα παλτά και χαλασμένα δόντια

να μασάνε οδοντογλυφίδες. Γυρίζει, βλέπει το αίμα

στο πλακόστρωτο, κοιτάζει το δολοφονημένο ποίημα

κι αρχίζει να απολογείται στους αμείλικτους εισαγγελείς του.

Η Κατερίνακαταμαρτυρεί: «…Ποτέ δεν σημαδεύουνε

στα πόδια. Στομυαλό είναι ο στόχος…». Συνάμα, μια

γκρίζα ρεπούμπλικασπεύδει να κρύψει το σημάδι

του Γκορμπατσόφ. Αμείλικτοιοι καιροί για ποίηση,

Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι.

Ευγενείς μειοψηφίες συντηρούν
τις φωλιές των ονείρων.

Από το βιβλίο ΤΟ ΠΕΙΡΑΓΜΕΝΟ ΚΟΝΤΕΡ

Ο αρχαίος έφηβος των Αθηνών

στον Ζακ

Το νέο άγαλμα στο μουσείο

κλείνει τα μάτια

και γυρνάει την πλάτη

όταν το κοιτάνε.

Άγγελος του πάτησε το δακτυλάκι

σε τρυφερή ηλικία και κουτσαίνει.

Μόνο στη θάλασσα

διώχνει κάθε δισταγμό

πετάει τα ρούχα του

κι όλοι ομολογούν:

έφηβος τέτοιος πουθενά.

Μια φορά τον χρόνο βγαίνει

για μια νύχτα απ’ την παλαίστρα

τριγυρνάει στην Ομόνοια

και μας δείχνει την αληθινή ιστορία.

Ύστερα υπομένει

σιωπηρά τον λιθοβολισμό.

Φωνή εν τη ερήμω

μνήμη Μένη Κουμανταρέα

Μη ρωτάτε τι θέλω στην έρημο χωρίς νερό

κι εξάρτυση. Όλα με βαραίνουν όταν φοβάμαι.

Μακριά ο ίσκιος της όασης κι ο καμηλιέρης

χαμένος στις αμμοθύελλες ή στα αινίγματα

της Σφίγγας βυθισμένος, δεν με αποζητά.

Θα καταφθάσουν οι οπτασίες με τα χαρέμια

και τους καβαλάρηδες με τα δαμασκηνά σπαθιά

που λάμπουν κατακόκκινα στον ήλιο κι εγώ

ακόμα να πιστέψω σ’ ένα θεό της ερήμου

στην άυλη πραγματικότητα του κόσμου.

Πνίγομαι. Δεν ξέρω να τραγουδάω δίχως εσένα

δεν έχω σκοτάδι αρκετό να ντύσω τη γύμνια μου

κι ο φόβος θεριεύει όταν ακούω και δεν ακούω,

όταν δεν ξέρω το τώρα και το μετά του τόπου.

Αν ήξερα τουλάχιστον ποιος υποδύεται το θεό.

Τα τζιτζίκια βλέπουν και… παραβλέπουν

μνήμη Γιάννη Κοντού

Για εκείνες τις φορές

αναστενάζω ακόμα

που έκλεινες τα μάτια και ρωτούσες:

«Τι θα κάνουμε σήμερα;»

Άπλωνα τα πόδια

στον καναπέ κι αποκρινόμουν:

«Τ’ ακούς; τα τζιτζίκια βελάζουν.

Ακόμα να παίξουν βιολί όπως παλιά.

Θα καταρρεύσουμε όπως πάει.»

Ύστερα κοιτάζαμε τις μέρες

στα δέντρα που αναβόσβηναν

βαριεστημένα σαν τα φλας

των τροχοφόρων ωσότου η πόλη

χιμήξει να φάει κάποιους

απ’ τους τελευταίους επιζώντες.

Οι σπονδές των θεατρίνων

στη φίλη Ελένη Οικονομίδου

Πολύχρωμα ονόματα αναβοσβήνουν

στις φωταγωγημένες προσόψεις των θεάτρων

-κάποτε θα σβήσουν οριστικά και καθώς

η βραδινή βροχή κυλάει απαλά γυαλίζοντας

χολιγουντιανά τον δρόμο -το δράμα

θα αυτοακυρωθεί μ’ έναν πυροβολισμό

που όχι δε σκίζει το σκοτάδι αλλά το φρύδι

του ταμία στην είσοδο του θεάτρου.

Ακολουθούν τα συνήθη ουρλιαχτά φωνές

σειρήνες -ένας γάτος που σκούζει

στα σκαλιά της εισόδου και τέλος-

το τέλος του έργου αναμενόμενα νωθρό.

Οι ηθοποιοί θα μαζευτούν στη γνωστή

στοά της Αγοράς για τις γνωστές σπονδές

στον θεό του θεάτρου κι εκεί θ’ αυτοκτονήσει

ο πρωταγωνιστής από υπερβολική δόση

ανοησίας ή κατάθλιψης ποιος ξέρει.

Έτσι ήταν όλα προδιαγεγραμμένα έτσι έγιναν

γέλασε σατανικά η μάσκα στη μαρκίζα.

Α ναι, θεατές το έργο δεν είχε ποτέ.

Και για να μην σας δείξω μόνο, την πεσιμιστική πλευρά

του λόγου μου, παραθέτω μερικά ποιήματα που εγώ

ξεχωρίζω κάπως:

από ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΑ ΣΗΜΕΡΑ

Θητεία στο ακατέργαστο πρωινό

Έλιωσε η νύχτα τα κορμιά μας

στο τηγάνι της.

Το πρωί σπαταλάω

και το λίγο φως απ’ τα μάτια σου

που κρατούσαμε για ώρα ανάγκης.

Μετά, απλώνω τα φιλιά μας

να στεγνώσουν

μαζί με τα γέλια μας.

Τον υπόλοιπο χρόνο μεγαλώνω.

Κάπου στο βάθος χαμογελάει ο Λόρκα

Οι ανένδοτες μέρες

οι δοτικές νύχτες

τα τριανταφυλλί

σοσονάκια σου, το πρωί

Ο ξένος ουρανός

Το καναρίνι κρέμεται

ανάποδα στο κλουβί του.

Βαρέθηκε να βλέπει ουρανό

που δεν είναι δικός του.

από Ο ΑΕΙΘΑΛΗΣ ΑΠΟΘΗΚΑΡΙΟΣ

Η σελίδα (48)

-149-

Υποβολιμαία. Να ξέρουν και να μην ξέρουν.

Μέχρι να ξέρουν.

-150-

Χρόνια προσπαθώ να καταλάβω τη σκοπιμότητα

μιας άσκοπης βόλτας γύρω απ’ το τετράγωνο.

 -151-

Το αεράκι που μπλέχτηκε στα μαλλιά σου θα σου μιλήσει

στον πληθυντικό. Μην τρομάξεις.

-152-

Τα άβγαλτα λουλούδια που κλείνονται στον εαυτό τους

και τα κατακόκκινα μάγουλά σου στον ήλιο.

Η σελίδα (90)

-310-                                              ΣΑΠΦΩ

Πώς να εξημερώσω το φως που έρχεται τρίβεται

στα πόδια μου κι ύστερα με καταπίνει;

-311-

Ήρθε γεμάτη φεγγάρι· κατακόκκινη κύλησε

στο χορταράκι.

-312-

Ούριος έρωτας απλώθη. Άναψε ο φάρος άναψαν καρδιές.

Την ανάσα σας κρατήστε. Μαστίχα και γλυκό κυδώνι φέρνει.

-313-

Δε φτάνει μια ζωή τους μύριους πόθους μια ψυχή να ξεδιψάσει.

Τρέξε ελαφάκι τρέξε είπε στο τραγούδι της.

Ο Θανάσης Κριτσινιώτης γεννήθηκε το 1959 στη Φαρκαδόνα Τρικάλων. Το 1983 αποφοίτησε από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου έκανε σπουδές φιλοσοφίας, ψυχολογίας και θεατρολογίας. Τρία χρόνια από το ʽ85 μέχρι και το ʼ87 υπήρξε μεταπτυχιακός υπότροφος και υποψήφιος διδάκτορας φιλοσοφίας. Το 1989 διορίστηκε στη μέση εκπαίδευση και υπηρετεί σε διάφορα γυμνάσια και λύκεια της Ελλάδας και ελληνικά σχολεία της Γερμανίας, όπου από το ʼ96 μέχρι το 2001, παρακολούθησε και συμμετείχε στην πλούσια θεατρική ζωή αυτής της χώρας. Τώρα ζει και εργάζεται στη Λάρισα. Είναι παντρεμένος και έχει δύο παιδιά. Ασχολήθηκε με το φοιτητικό θέατρο. Συμμετείχε στο ανέβασμα των θεατρικών έργων: «Κομμάτια και θρύψαλα» του Γ. Σκούρτη και το «Δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» του Ντάριο Φο κ.α. Από τότε ασχολείται με την ποίηση και τη συγγραφή θεατρικών έργων. Ένα από αυτά «Ο Οδοκαθαριστής και οι άλλοι», βραβεύτηκε το 2004 με το κρατικό βραβείο του υπουργείου πολιτισμού. Επίσης παρουσίασε σε θεατρικά αναλόγια στη Λάρισα τα έργα του, «Τα σώματα λάμπουν στο σκοτάδι» (2007) και « Η Ιώ στους δρόμους» (2008). Λογοτεχνικά έχει εκδώσει τα εξής: « Το Σάρκινο Φασματοσκόπιο» έκδοση Σύγχρονη Εποχή 1988 και «Τα Φύλλα των Ημερών» έκδοση Τραμ 1996, Αγγελοι απο κέβλαρ ,Ακτη 2010, Η δάφνη και το ποτάμι,1016, συμμετοχες σε συλλογικά εργα και ανθολογιες ,μεταφράσεις στα ισπανικά και γερμανικά. Συνεργάζεται με τα περιοδικά Μανδραγόρας, Άνευ, Ακτή,Εξητηριον και διατηρεί τη διακτυακη ομαδα ,New Poetopia. Τον ενδιαφέρει η αρχαία Τραγωδία αλλά τα σύγχρονα κοινωνικά θέματα.και καθε πλευρα του ανθρώπινου προσώπου.

Ποιήματα

Οι πληγές της Δάφνης Παράξενα πουλιά με κεντούν. Πουλιά με ράμφη κόκκινα, αλλά χωρίς σώμα. Πράσινα δάκτυλα σαν φιδόχορτο μʼ αγγίζουν. Κόκκινα στόματα στο στήθος μου και στους μηρούς. Στις άκρες των δακτύλων μου, το σάρκινο κεράσι που δαγκώνεις. Τα σάρκινα κεράσια της Δάφνης Ποιος είσαι Θεός ή τέρας; Δάχτυλα και στήθη προσδοκούν ένα στόμα, για νʼ ανθίσουν πάνω απʼ την σκόνη της αιωνιότητας. Η αγρυπνία της Δάφνης Το σεληνόφωτο δαγκώνει το κεφάλι μου. Σκιές γύρω μου, σαν χυμένο μαύρο γάλα. Ένα συνηθισμένο, φτερωτό σκυλί μʼ ακολουθεί. Τα μάτια μου κόκκινα γυρεύουν ηλεκτρικά ποτοπωλεία αγγέλων. Κάτω απʼ τη γέφυρα του Αλκαζάρ Εδώ ήταν το ενδιαίτημα του ουρανόπληκτου «πάτερ – Κώστα». Συχνά συνομιλούσε με τους αγγέλους δίνοντας τα ονόματά τους ιστούς δυο αχώριστους σκύλους του. Μιχαήλ κι Γαβριήλ, αρχάγγελοι του ονείρου ! Η Δάφνη και ο σκύλος της Έλα δω σκύλε, με το μαύρο, γυαλιστερό τρίχωμα. Είσαι ο μοναδικός μου θησαυρός. Πρόσεξε σκύλε, το μετάξι σου. Μην κυλιέσαι στα σκουπίδια των ανθρώπων. Μην τρως ταʼ αποφάγια τους, είναι ανάξια για την υπέροχη, κόκκινη, υγρή γλώσσα σου. Κόκκινη και υγρή, σαν ρυάκι φωτιάς και αγάπης. Η Δάφνη στην όχθη Σάπια ξύλα μου κλείνουν το δρόμο σκουριασμένα μαχαίρια από χαλασμένα γεύματα. Το ανοιχτό βρώμικο στόμα μιας κονσέρβας σαν πληγή από δόντια άγνωστου τέρατος. Τα σιωπηλά σκουλήκια συνεχίζουν το έργο τους: το κουφάρι ενός σκύλου γίνεται χώμα.

ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΣΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ 2019.....Κλεοπάτρα σε κομμάτια Λεπτομέρειες Συγγραφέας: Κριτσινιώτης Θανάσης Εκδότης: ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ Έτος κυκλοφορίας: 2019 Σελίδες: 40 SKU: ISBN 978-618-5274-49-8 Κυκλοφορεί: Ναι Τιμή: €6,00 ❦ Περιγραφή [ 1 ] (μιλάει αυτός) σε ένα ξύλινο παγκάκι Ένας σωρός από ρούχα, που κρύβει ένα σώμα Ξεπροβάλλει ένα αλλόκοτο κεφάλι γυναίκας μαλλιά που κάποτε ήταν βαμμένα κόκκινα Απ’ το σκισμένο φόρεμα της, προβάλλει μια νερουλιασμένη αχάιδευτη σάρκα Βάφει τα χείλη της με μανιασμένες επαναλαμβανόμενες κινήσεις Το χρώμα κυλάει, μαζί με ένα ακατάληπτο βουητό λέξεων μικρά γέλια σαν σπασμένα γυαλιά Κροταλίζουν στον αέρα… [ 2 ] (αυτή, πλησιάζει σε μια μισοσκισμένη αφίσα ενός σταρ) Ήρθες; το ήξερα ότι θα έρθεις! Έλα αγκάλιασέ με αγάπη μου, άγγελέ μου, δολοφόνε μου Τα σπλάχνα μου, ένας σωρός από κάρβουνα Φύγε, όχι, μη φύγεις, Είμαι η στάχτη που άφησες πίσω σου.. Καθώς έφευγες, φιλούσα τ’ αχνάρια σου Κάπνιζα τ’ αποτσίγαρα σου Να νιώσω λίγο ακόμη τη γεύση των χειλιών σου… [ 3 ]

Αντί βιογραφικού

Γεννήθηκα σε μια πόλη-νερό, βουνό κι αέρα. Φόρεσα κόκκινα παπούτσια, λουστρίνια Είπα τα πρώτα μου ποιήματα σε θλιβερές σκηνές σχολικών κτηρίων. Περπάτησα σε σοκάκια σκοτεινά και σε μεγάλους αυτοκινητόδρομους. Πέρασα ώρες σε υπόγεια, παίζοντας. Κρυφά αγάπησα το θέατρο, την λογοτεχνία, τη μουσική, τις παρέες. Φανερά έγιναν έκφραση και επικοινωνία οι αγάπες μου. Ρόλοι, χαρακτήρες, δημιουργία. Έφυγα και επέστρεψα. Κουβάλησα γνώση , εμπειρία, συναισθήματα, σε μια παλιά πράσινη βαλίτσα. Μπερδεύτηκα, πειραματίστηκα, ούρλιαξα θαμμένες λέξεις. Περπάτησα χέρι-χέρι με φίλους. Από μαθήτρια έγινα δασκάλα. Συλλέκτρια στιγμών, μοιράστηκα με τους ανθρώπους τα μύχια. Έπαιξα, γέλασα, αγάπησα, χάθηκα, βρέθηκα, έκλαψα, μίσησα, πόνεσα. Έφερα στον κόσμο παιδιά. Είπα ιστορίες. Μου είπαν ιστορίες. Συνεχίζω………

Ποιήματα

Κι έχει μια ησυχία τούτο το βράδυ. Κι η θάλασσα Μια ηρεμία αλλιώτικη. Ανακουφιστική σιωπή Δίχως φόβο. Ίσα που αχνοφαίνονται Το αστέρια. Το φως στα παράθυρα Έσβησε Κοιμήθηκαν νωρίς Οι άνθρωποι. Οι άνθρωποι κοιμούνται νωρίς. Οι άνθρωποι φεύγουν νωρίς Πίσω από τον λόφο Βγάζει φωτογραφίες Ο Θεός Πριν λίγο σφάλισε το διπλανό Παντζούρι Κι ούτε η ανάσα Δεν αγαπιέται πια. Σιγοτραγούδισμα Σεκόντο σε λα μινόρε οι αναστεναγμοί. Μονάχα κάτι μακρινά Φώτα Να θυμίζουν ζωή Κι ένα μικρό άσπρο καράβι Αγκυροβολημένο Στη μέση του πελάγους Περιμένει Τους επιβάτες Που ξεχάστηκαν Σε κάποια παραλία Ζεσταίνοντας τα χέρια τους σε αυτοσχέδια φωτιά Ζεσταίνοντας τα κορμιά τους σε ξένες ,εφήμερες αγκαλιές. Αχ σήμερα Μη με πλησιάσετε νεράιδες και ξωτικά Διανυκτερεύω Μ ένα ποτήρι κρασί Στο αριστερό μου χέρι Μ ένα βαρύ τσιγάρο Στο δεξί. Διανυκτερεύω Για μένα Και για σένα. Τούτη τη νύχτα την σβησμένη Από τα ημερολόγια. Χωρίς χρόνο. Απόψε.

Οι ονειροπόλοι Τις νύχτες Βγαίνουν κρυφά Στα σκοτεινά Τα δρόμια. Κάποιοι Τους λένε Σκιές Κι άλλοι Αλλοπαρμένους. Κι είναι Που δεν τους πρόσεξαν Καλά. Δεν είδαν Οι γνωστικοί Πως στα σκιερά Σοκάκια Τα χνάρια τους Ζωγραφίζουν Θεούς.

Κι είναι που δεν βρίσκω εκείνη την κλωστή, την σπάνια. Που θα ράψει γερά Τα φθαρμένα μέσα μου Χωρίς χειρουργείο Και αναισθητικά Έτσι Ζωντανά Να νιώσω Τον πόνο που λυτρώνει Στην άκρη του δρόμου Να σταθώ Εκεί Που γράφει τέλος. Κι έπειτα; Κι έπειτα να κοιμηθώ Ήσυχη. Διορθωμένη. Με κάτι σπάνια Ράμματα Στο μέρος της καρδιάς.

Ο χρόνος; Ένα ανοιξιάτικο δειλινό με καταιγίδα. Χωρίς ομπρέλα. Ο χρόνος; Μπάλωμα σε φθαρμένο ρούχο. Ο χρόνος; Σιρόπι σοκολάτας στην άκρη της μύτης Αντίλαλος, ο χρόνος Φωνή βοώντος εν τω μέσω του πουθενά. Ο χρόνος; Τριαντάφυλλο στο χώμα. Πόλεμος στα χαρακώματα. Παράσημο, ο χρόνος. Στο πέτο της ψυχής μας. Προσευχή και ικεσία σε άγνωστο Θεό. Ένα και δύο και στο παρά πέντε λήθη. Χιλιάδες στιγμές σε μία. Ο χρόνος. Όμορφος όταν φοράει κουστούμι. Γελαστός Ξέγνοιαστος με τα μαλλιά του ξέπλεκα. Ελεύθερος με κόκκινα παπούτσια στα πόδια κι ένα χαμόγελο έξω καρδιά. Ο χρόνος; Απατεώνας Πλανευτής Ψεύτης. Και που και που ονειροπόλος. Και που και που ερωτευμένος. Και που και που Λυτρωτής. Είρωνας Αδιάφορος για τους ανθρώπους που φωνάζουν απελπισμένα: -Λίγο ακόμη ,ρε λίγο ακόμη.

Δεν τελειώνουν οι λέξεις. Οι λέξεις είναι πάντα μέσα μας . Άλλες φορές διαμαρτύρονται θέλουν να βγουν αλλιώς θα μας πνίξουν. Άλλες φορές μεταμορφώνονται, γίνονται εικόνες, κι άναρχοι ήχοι. Άλλες φορές σουγιάδες γίνονται και χαράζουν τους καρπούς μας. Άλλες φορές πεισμώνουν. Γαντζώνονται από τον εγωισμό μας Δεν ελευθερώνονται ποτέ. Οι λέξεις οι ανείπωτες , εφιάλτες γίνονται , ουρλιαχτά μέσα στη νύχτα, σ άδεια κρεβάτια. Αλκοολικές λέξεις. Πρωινοί πονοκέφαλοι Κι εκείνες οι στολισμένες που ζουν το παραμύθι τους, σε στόματα φλύαρα ανασαίνουν, Μεταμφιεσμένες. Μεταμφιεσμένες σε ψέμα. Με μαύρο φράκο και ημίψηλο. Μεταμφιεσμένες σε γέλιο Σαν φθηνή κωμωδία Να περνάει η ώρα Να παίζουν τις ευτυχισμένες. Οι λέξεις! Εκείνες που δεν θέλουν ν ακουστούν. Οι ασυμβίβαστες, οι παράνομες Οι λάθος λέξεις. Οι λέξεις! Αυτές που δεν άκουσα Αυτές που δεν είπες. Αυτές που με ζόρισαν Αυτές που σε φόβισαν Οι λέξεις που γράφτηκαν με κόκκινο Και δεν τους φέρθηκες καλά. Οι λέξεις ,οι μουτζουρωμένες Οι ..για πέταμα. Αγαπημένες λέξεις μωρά αγέννητα ετοιμοθάνατοι καρποί. Φώναξέ τες Τι περιμένεις;

Αγάπησα το γράμμα Π Το τάιζα πρωινό το λυπημένο μου. Ούτε οξεία δεν μπορούσε να φορέσει Μόνο δύο διαφορετικά παπούτσια στα λεπτά του άκρα κι ένα μονό κρεβάτι στο κεφάλι να κοιμούνται οι σκέψεις και τα Παράπονά του.

Περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα εδώ.

Αν κάποιος δεν σας συμπαθεί, αν δεν θέλει την παρέα σας, δεν χρειάζεται να τραβήξει την προσοχή σας αν δεν το θέλει, μπορεί να απομακρυνθεί. Δεν βρίσκεστε εδώ για να ευχαριστήσετε τους άλλους ούτε για να τους ανεχτείτε. Πάντα να επιλέγετε την απόσταση από την υποκρισία.

1. Δεν είναι σπατάλη όταν ξοδεύεις τα χρήματα για να διασκεδάσεις.

2. Εάν σας αρέσει κάποιος απλά πείτε το. Τι έχετε να χάσετε;

3. Ζήσε την ζωή σου σήμερα γιατί το χτες πέρασε και ίσως δεν υπάρχει αύριο.

4. Εάν κάτι δεν είναι ξεκάθαρο, ζήτα να σου το εξηγήσουν.

5. Εάν θέλεις συντροφιά, στείλε πρόσκληση.

6. Εάν θέλεις κάτι ζήτα το.

7. Απόφυγε τον καυγά όταν μπορείς να συμφωνήσεις.

8. Εάν θέλεις να σε καταλάβουν, εξήγησε.

9. Εάν είσαι ένοχος παραδέξου το και μην ψάχνεις δικαιολογίες.

10. Να θυμάσαι πάντα ότι όλοι έχουν την δική τους αλήθεια και αυτή συχνά δεν συμπίπτει με την δική σου.

11. Απόφυγε την επαφή με ανόητους.

12. Το κυριότερο πράγμα στην ζωή είναι η αγάπη, όλα τα άλλα είναι ματαιοδοξία.

13. Τα προβλήματα σου είναι μόνο στο κεφάλι σου.

14. Ο κόσμος γύρω μας δεν είναι ούτε καλός ούτε κακός, δεν τον νοιάζει αν είσαι εκεί ή όχι.

15. Προσπάθησε να αντλείς ευχαρίστηση από ό,τι σου συμβαίνει στην τωρινή σου ζωή.

16. Να θυμάσαι πάντα ότι δεν θα έχεις άλλη ζωή.

17. Μην γίνεσαι βάρος σε άλλον.

18. Μην σπαταλάς τον χρόνο σου βλέποντας τηλεόραση, στην πραγματικότητα είναι ένα κουτί που επινοήθηκε για τους ηλίθιους.

19. Θυμήσου ότι δεν οφείλεις τίποτα σε κανέναν.

20. Θυμήσου ότι δεν οφείλει κανείς τίποτα σε σένα.

21. Μην σπαταλάς τον χρόνο σου στα πολιτικά, θα σε κάνουν μόνο πικρόχολο.

22. Υπάρχει μόνο ένα πρόσωπο που μπορείς να βασισθείς στην ζωή σου – ο εαυτός σου.

23. Μην πιστεύεις σε υποσχέσεις αλλά στα δικά σου προαισθήματα.

24. Να έχεις πάντα υπομονή και επιήκεια προς τα παιδιά.

25. Εάν έχεις κακή διάθεση σκέψου ότι όταν πεθάνεις δεν θα έχεις καμιά διάθεση.

26. Να θυμάσαι πάντα ότι η σημερινή ημέρα μπορεί να είναι η καλύτερη ημέρα της ζωής σου.

Περισσότερα ενδιαφέροντα κείμενα εδώ.