«Είδα αστεράκια». Την έκφραση αυτή χρησιμοποιούν, συνήθως, για να περιγράψουν τα φωτάκια που βλέπουν όσοι χτυπούν το κεφάλι τους ή οι κηλίδες που τους θαμπώνουν όταν ξυπνούν το πρωί. Πώς, όμως, δημιουργούνται αυτά τα «αστεράκια».
Ολα όσα βλέπουμε, οι εικόνες δηλαδή είνα αποτέλεσμα συνεργασίας του αμφιβλιστροειδούς με τον εγκέφαλο. Ο πρώτος το μόνο πράγμα που ξέρει να κάνει είναι να βλέπει φως. Το φως που βλέπει το στέλνει στον εγκέφαλο ο οποίος επεξεργάζεται τις «πληροφορίες» και έτσι δημιουργούνται σε εμάς, μπροστά στα μάτια μας οι εικόνες.
Συγκεκριμένα, ο αμφιβληστροειδής λαμβάνει το παρατηρούμενο φως, το μετατρέπει αρχικά σε ένα χημικό σήμα και στη συνέχεια σε ηλεκτρική ώθηση και το στέλνει στο πίσω μέρος του εγκεφάλου για να το ερμηνεύσει. Οταν η ηλεκτρική ώθηση φθάσει στον ινιακό λοβό (το τμήμα του εγκεφάλου που επεξεργάζεται τις συγκεκριμένες πληροφορίες) τότε αυτός με βάση όλες τις πληροφορίες, θα προσπαθήσει να ερμηνεύει τα δεδομένα.
Τα αστεράκια, στην περίπτωση που κάποιος χτυπήσει το κεφάλι του, προκύπτουν εξαιτίας του γεγονότος ότι σε ένα χτύπημα ο εγκέφαλος μετακινείται και χτυπά στο κρανίο. Στην περίπτωση της εμφάνισης των αστεριών τη στιγμή που κάποιος έχει μόλις ξυπνήσει ή τρίβει τα μάτια του έρχονται σαν αποτέλεσμα του γεγονότος ότι ο αμφιβληστροειδής αντιλαμβάνεται ότι απλά εσείς «γυρνάτε τον διακόπτη». Το μήνυμα που στέλνει τότε στον εγκέφαλο είναι σαν ένα «κενό mail» με τίτλο «φως» χωρίς όμως κείμενο.