Λέμε για την πρώτη αγάπη ότι δεν ξεχνιέται ποτέ, αλλά και οι πρώτες φιλίες δεν πάνε πίσω. Οι παιδικές φιλίες, εξάλλου, είναι συχνά πολύ πιο δυνατές, από τις δικές μας φιλίες των μεγάλων.
Ο Ζακ και ο Βίνσεντ πηγαίνουν στην πρώτη δημοτικού και είναι η ζωντανή απόδειξη του πόσο δυνατή μπορεί να είναι μια παιδική φιλία, αλλά και τις θεραπευτικές ιδιότητες που μπορεί να έχει στα δύσκολα.
Ο Ζακ Γκόσατζ δεν είχε αρχίσει καν την πρώτη δημοτικού ακόμη όταν αρρώστησε. Ήταν Ιούνιος όταν οι γονείς του ενημερώθηκαν ότι έχει οξεία λεμφοβλαστική λευκαιμία.
Ξεκινώντας το σχολείο, χρειαζόταν συχνά να κάνει διάφορες θεραπείες. Δεν έλειπε όμως ποτέ από το σχολείο. Κι αυτό γιατί ήθελε πολύ να παίζει με τον καλύτερό του φίλο, τον Βίνσεντ.
Όταν ο Βίνσεντ κατάλαβε ότι ο Ζακ είναι άρρωστος, άρχισε να κάνει ερωτήσεις και κατάλαβε ότι οι θεραπείες είναι πολύ ακριβές.
Έτσι, έκανε ό,τι θα έκανε ένας καλός φίλος: προσπάθησε να μαζέψει χρήματα για το Ζακ πουλώντας φουλάρια. Κατάφερε να μαζέψει πάνω από 200 δολάρια.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά μια μέρα ο Βίνσεντ εμφανίστηκε στο σχολείο με ξυρισμένο κεφάλι. Είπε ότι δεν ήθελε ο Ζακ να νιώθει άσχημα χωρίς μαλλιά κι έτσι ξύρισε και τα δικά του.
Ο Βίνσεντ έδειξε σε όλο τον κόσμο ότι ένας καλός φίλος μπορεί να είναι το πιο θεραπευτικό και υπέροχο πράγμα του κόσμου.
Μεγαλώνοντας συνήθως χάνουμε την ικανότητα να είμαστε καλόκαρδοι και εντελώς ανιδιοτελείς, όπως ο Βίνσεντ Μπάτερφιλντ. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν να προσπαθούμε να είμαστε καλοί φίλοι για αυτούς που αγαπάμε.
Πηγή