Το όμορφο κορίτσι που «φτιάχνει» ανθρώπινα όργανα από βιοϋλικά και βιοκύτταρα, αλλά και συνιδρύτρια της εταιρείας «Transplants without Donors LCC», είναι το ίδιο κορίτσι που αναδείχτηκε «Γυναίκα της χρονιάς» για το 2013 από την κριτική επιτροπή της βρετανικής διοργάνωσης FDM Every woman in Technology Awards.
Η 25χρονηΕλένη Αντωνιάδουαπό τη Θεσσαλονίκη, που από πολύ μικρή θυμάται να την εξιτάρει καθετί που είχε σχέση με το διάστημα και το όνειρό της ήταν να γίνει αστροναύτης, αυτή την περίοδο έχει ενταχθεί στο Astronaut Training Division για την Ευρώπη, όπου προετοιμάζουν τους αστροναύτες για τις αποστολές 39,40 & 41 στο ISS.
Στο ρεπορτάζ που υπογράφει η Μαρία Ενεζλη στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», από τη μακρινή αυτή μονάδα αποκαλύπτει όλα όσα ονειρευόταν και όσα τις συμβαίνουν μέσα από τη «φανταστική» καθημερινότητα που βιώνει.
«Τα όνειρά μου σε μικρή ηλικία ήταν ένα καταφύγιο από τους περιορισμούς της πραγματικότητας και όπως τα περισσότερα παιδιά έτσι και εγώ ήθελα να πετάξω, να γίνω αστροναύτης, να εξερευνήσω τα πάντα. Το βραβείο μάλιστα που μου απονεμήθηκε, εκτός από μεγάλη τιμή για μένα, ήταν και αναγνώριση της μικρής συνεισφοράς μου και μεγάλη στήριξη στο ερευνητικό μου έργο, από τους πιο σημαντικούς φορείς του ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού κόσμου της Αγγλίας. Είμαι ευτυχής που μέσα από αυτή τη βράβευση υπήρξε η αφορμή για να ενημερωθεί το ευρύ κοινό σχετικά με τις εξελίξεις στην αναγεννητική ιατρική και τη διαστημική έρευνα».
![diaforetiko.gr : eleni antoniadou nasa Η 25χρονη Ελένη που κατάκτησε τη... NASA!!]( "diaforetiko.gr : Η 25χρονη Ελένη που κατάκτησε τη... NASA!!")
«ΘΑΥΜΑ»
Μόλις στα 21 της, με τη συμφοιτήτριά της Κλερ Κρόλεϊ, στο Λονδίνο, κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία και, χάρη σε έναν «εθελοντή» καρκινοπαθή τελικού σταδίου, το 2011 πραγματοποιείται η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση τεχνητής τραχείας. Η μελέτη τους κερδίζει το πρώτο βραβείο στο University College London. Στα 22 της ιδρύει την εταιρεία «Μεταμοσχεύσεις χωρίς Δότες» και εργάζεται στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη, στον οποίο πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Με τους φίλους και την οικογένειά της να τη στηρίζουν, πάντα μάχιμη, προκειμένου να ζήσει μέχρι τέλους το όνειρό της, προσπαθεί να συνειδητοποιήσει αυτό που της συμβαίνει. «Νιώθω σαν να είμαι ξύπνια στο παιδικό μου όνειρο. Η NASA έχει αποδείξει ότι είναι μια αναντικατάστατη πηγή επιστημονικής καινοτομίας που συνδέει το παρόν με το μέλλον όπου επιχειρούνται αποστολές που ξεπερνούν τα τεχνολογικά στεγανά των καιρών μας. Αφορμή λοιπόν να συνεργαστώ μαζί τους υπήρξε η πρόσκληση από τη διεύθυνση της NASA για τη συμμετοχή μου στην πειραματική μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας και της μικροβαρύτητας στις εγκεφαλικές λειτουργίες».
Η Ελένη που το παρουσιαστικό της σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπει σε αυτό με το οποίο ασχολείται, την παρούσα περίοδο βρίσκεται στο κέντρο αστροναυτών για να συμμετάσχει στην αστροναυτική εκπαίδευση για τα επιστημονικά πειράματα (βιοϊατρικής και βιοφυσικής μηχανικής) που θα λάβουν μέρος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τα επόμενα δύο έτη.
Η NASA
Από το μέρος που φαντάζει άπιαστο για οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, εκείνη ζει τη δική της πραγματικότητα που όσο και αν την περιγράφει φαντάζει ουτοπική. «Στη διαστημική βάση υπάρχουν αυστηρά πειραματικά πρωτόκολλα και κανονισμοί εμπιστευτικότητας των επιστημονικών δεδομένων για τη διαπίστευση της ασφάλειας και της ποιότητας των αποστολών. Ωστόσο, είναι συναρπαστικό να δουλεύεις σε ένα τεχνολογικά πρωτοποριακό περιβάλλον μαζί με ευφυείς αστροναύτες και τους καλύτερους επιστήμονες και μηχανικούς. Είναι μοναδικό, γιατί οι ανακαλύψεις συμβαίνουν πολύ πριν η επιστήμη έχει τα εμπειρικά και θεωρητικά δεδομένα για να τις προσεγγίσει».
Οι δυσκολίες και η πειθαρχία, αλλά και οι ώρες μελέτης που χρειάζονται μπορεί να είναι σκληρές όμως δεν την πτοούν και η ίδια μπροστά στην μαγεία που τις προσφέρει αυτό που κάνει δεν έχει σκεφτεί ούτε στιγμή να παραιτηθεί από τους στόχους και τα «θέλω» της. «Το να παίρνεις μέρος σε αποστολές στις οποίες μας απελευθερώνουν από τις “αλυσίδες” του βαρυτικού πεδίου της Γης, όπου χτίζονται πύραυλοι που ταξιδεύουν μέχρι τη Σελήνη και τον Άρη, όπου λαμβάνεις νέα από διαστημόπλοια που βρίσκονται στις άκρες του ηλιακού συστήματος και ανακαλύπτουν την αρχή της δημιουργίας της ζωής, είναι πραγματικά μια μοναδική εμπειρία».
Με μία καθημερινότητα που εμπεριέχει ατελείωτες ώρες πειραμάτων και εκπαίδευσης των αστροναυτών, πολλές συσκέψεις , πολύ μελέτη και ελάχιστη επικοινωνία με τα αγαπημένα της πρόσωπα, η «Γυναίκα της Χρονιάς» από την μία αισθάνεται ευλογημένη και τυχερή για όλο αυτό που της συμβαίνει, από την άλλη όμως ταξιδεύει νοητικά και αναπολεί την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. «Μου λείπει η αντίληψη που έχουμε ως λαός για την ποιοτική ζωή, την πνευματική καλλιέργεια και την αναψυχή, αλλά και ο ήλιος, τα όμορφα τοπία και η ελληνική κουζίνα!».
Πηγή
Στο ρεπορτάζ που υπογράφει η Μαρία Ενεζλη στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ», από τη μακρινή αυτή μονάδα αποκαλύπτει όλα όσα ονειρευόταν και όσα τις συμβαίνουν μέσα από τη «φανταστική» καθημερινότητα που βιώνει.
«Τα όνειρά μου σε μικρή ηλικία ήταν ένα καταφύγιο από τους περιορισμούς της πραγματικότητας και όπως τα περισσότερα παιδιά έτσι και εγώ ήθελα να πετάξω, να γίνω αστροναύτης, να εξερευνήσω τα πάντα. Το βραβείο μάλιστα που μου απονεμήθηκε, εκτός από μεγάλη τιμή για μένα, ήταν και αναγνώριση της μικρής συνεισφοράς μου και μεγάλη στήριξη στο ερευνητικό μου έργο, από τους πιο σημαντικούς φορείς του ακαδημαϊκού και επιχειρηματικού κόσμου της Αγγλίας. Είμαι ευτυχής που μέσα από αυτή τη βράβευση υπήρξε η αφορμή για να ενημερωθεί το ευρύ κοινό σχετικά με τις εξελίξεις στην αναγεννητική ιατρική και τη διαστημική έρευνα».
«ΘΑΥΜΑ»
Μόλις στα 21 της, με τη συμφοιτήτριά της Κλερ Κρόλεϊ, στο Λονδίνο, κατασκεύασε την πρώτη τεχνητή τραχεία και, χάρη σε έναν «εθελοντή» καρκινοπαθή τελικού σταδίου, το 2011 πραγματοποιείται η πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση τεχνητής τραχείας. Η μελέτη τους κερδίζει το πρώτο βραβείο στο University College London. Στα 22 της ιδρύει την εταιρεία «Μεταμοσχεύσεις χωρίς Δότες» και εργάζεται στον Τομέα Βιοεπιστημών, Νανοτεχνολογίας και Εξερεύνησης του πλανήτη Άρη, στον οποίο πειραματίζεται με τη δημιουργία τεχνητών ανθρώπινων οργάνων σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας.
Με τους φίλους και την οικογένειά της να τη στηρίζουν, πάντα μάχιμη, προκειμένου να ζήσει μέχρι τέλους το όνειρό της, προσπαθεί να συνειδητοποιήσει αυτό που της συμβαίνει. «Νιώθω σαν να είμαι ξύπνια στο παιδικό μου όνειρο. Η NASA έχει αποδείξει ότι είναι μια αναντικατάστατη πηγή επιστημονικής καινοτομίας που συνδέει το παρόν με το μέλλον όπου επιχειρούνται αποστολές που ξεπερνούν τα τεχνολογικά στεγανά των καιρών μας. Αφορμή λοιπόν να συνεργαστώ μαζί τους υπήρξε η πρόσκληση από τη διεύθυνση της NASA για τη συμμετοχή μου στην πειραματική μελέτη σχετικά με τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας και της μικροβαρύτητας στις εγκεφαλικές λειτουργίες».
Η Ελένη που το παρουσιαστικό της σε καμία περίπτωση δεν παραπέμπει σε αυτό με το οποίο ασχολείται, την παρούσα περίοδο βρίσκεται στο κέντρο αστροναυτών για να συμμετάσχει στην αστροναυτική εκπαίδευση για τα επιστημονικά πειράματα (βιοϊατρικής και βιοφυσικής μηχανικής) που θα λάβουν μέρος στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τα επόμενα δύο έτη.
Η NASA
Από το μέρος που φαντάζει άπιαστο για οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, εκείνη ζει τη δική της πραγματικότητα που όσο και αν την περιγράφει φαντάζει ουτοπική. «Στη διαστημική βάση υπάρχουν αυστηρά πειραματικά πρωτόκολλα και κανονισμοί εμπιστευτικότητας των επιστημονικών δεδομένων για τη διαπίστευση της ασφάλειας και της ποιότητας των αποστολών. Ωστόσο, είναι συναρπαστικό να δουλεύεις σε ένα τεχνολογικά πρωτοποριακό περιβάλλον μαζί με ευφυείς αστροναύτες και τους καλύτερους επιστήμονες και μηχανικούς. Είναι μοναδικό, γιατί οι ανακαλύψεις συμβαίνουν πολύ πριν η επιστήμη έχει τα εμπειρικά και θεωρητικά δεδομένα για να τις προσεγγίσει».
Οι δυσκολίες και η πειθαρχία, αλλά και οι ώρες μελέτης που χρειάζονται μπορεί να είναι σκληρές όμως δεν την πτοούν και η ίδια μπροστά στην μαγεία που τις προσφέρει αυτό που κάνει δεν έχει σκεφτεί ούτε στιγμή να παραιτηθεί από τους στόχους και τα «θέλω» της. «Το να παίρνεις μέρος σε αποστολές στις οποίες μας απελευθερώνουν από τις “αλυσίδες” του βαρυτικού πεδίου της Γης, όπου χτίζονται πύραυλοι που ταξιδεύουν μέχρι τη Σελήνη και τον Άρη, όπου λαμβάνεις νέα από διαστημόπλοια που βρίσκονται στις άκρες του ηλιακού συστήματος και ανακαλύπτουν την αρχή της δημιουργίας της ζωής, είναι πραγματικά μια μοναδική εμπειρία».
Με μία καθημερινότητα που εμπεριέχει ατελείωτες ώρες πειραμάτων και εκπαίδευσης των αστροναυτών, πολλές συσκέψεις , πολύ μελέτη και ελάχιστη επικοινωνία με τα αγαπημένα της πρόσωπα, η «Γυναίκα της Χρονιάς» από την μία αισθάνεται ευλογημένη και τυχερή για όλο αυτό που της συμβαίνει, από την άλλη όμως ταξιδεύει νοητικά και αναπολεί την Ελλάδα και τους ανθρώπους της. «Μου λείπει η αντίληψη που έχουμε ως λαός για την ποιοτική ζωή, την πνευματική καλλιέργεια και την αναψυχή, αλλά και ο ήλιος, τα όμορφα τοπία και η ελληνική κουζίνα!».
Πηγή