πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια, λίγο μετά τη δημιουργία της Γης, έγινε μια μεγάλη κοσμική σύγκρουση την οποία η NASA ονομάζει "Big Whack".
Ένα ουράνιο σώμα, πιθανότατα πλανήτης ή αστεροειδής, ονόματι "Θεία", ο οποίος είχε το μέγεθος του Άρη, προσέκρουσε πάνω στη νεοσύστατη Γη.
Το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη αυτού απορροφήθηκε από τη Γη μετά τη σύγκρουση, ωστόσο ο πλανήτης μας υπέστη σημαντική συρρίκνωση λόγω της μεγάλης διαφυγής υλικού στο διάστημα.
Επίσης πιστεύεται ότι λόγω της σύγκρουσης αυτής η Γη έχασε το απόλυτα σφαιρικό (στρογγυλό) σχήμα της.
Το υλικό που διέφυγε στο διάστημα, δημιούργησε ένα νέφος πετρωμάτων σε υγρή και αέρια μορφή. Η ψύξη των σωμάτων αυτών οδήγησε στο σχηματισμό γύρω από τη Γη ενός δακτυλίου παρόμοιο με αυτόν του Κρόνου.
Με την πάροδο του χρόνου, τα υλικά αυτά πήραν στερεή μορφή δημιουργώντας το φεγγάρι με τη μορφή που έχει σήμερα.
Η δημιουργία της Σελήνης θεωρείται από πολλούς ερευνητές πολύ σημαντική για την πορεία της ζωής στη Γη, καθώς χωρίς αυτήν ο πλανήτης μας θα περιστρεφόταν γύρω από τον Ήλιο σε ακανόνιστο ρυθμό.
Ένα άλλο στοιχείο που συνηγορεί σε αυτή τη θεωρία είναι ότι οι αναλύσεις των πετρωμάτων που συνέλεξαν οι αποστολές στο φεγγάρι έδειξαν ότι στον δορυφόρο μας, πολλά μεταλλικά και άλλα χημικά στοιχεία βρίσκονται στις ίδιες αναλογίες με αυτές στη Γη.
Τέλος υπάρχει μια συμπληρωματική θεωρία σύμφωνα με την οποία αρχικά είχαν δημιουργηθεί δύο φεγγάρια. Αυτά στην πορεία συνενώθηκαν και σχημάτισαν την σημερινή Σελήνη.
Μάλιστα αυτή η προσέγγιση δίνει και μια ικανοποιητική απάντηση για την διαφορά πάχους που εμφανίζει ο φλοιός της Σελήνης στην αθέατη πλευρά της.
Όπως υπολογίζεται ο φλοιός του δορυφόρου μας είναι γύρω στα 50 χιλιόμετρα πιο παχύς στη σκοτεινή πλευρά του, καθώς εκεί θεωρούν οι επιστήμονες ότι έγινε η συνένωση των δύο φεγγαριών.
Περισσότερα θέματα για το Διάστημα εδώ.