Αν ναι, σίγουρα δεν είστε οι μόνοι, αλλά πολύ κακώς μας λένε οι έρευνες!
Σύμφωνα με την έρευνα, περίπου τα 2/3 των γονιών έχουν παρέμβει τουλάχιστον μια φορά στις εργασίες των παιδιών τους, ενώ ένας στους 10 γονείς, παραδέχτηκε ότι το έκανε για να γλιτώσει από τα κλάματα και τη φασαρία.
Περίπου το 20% των γονιών ένιωσε πως οι δάσκαλοι τους έκριναν από την απόδοση του παιδιού ενώ το 42% είπε πως ένιωσε χαρά όταν η άσκηση που έκαναν για λογαριασμό του παιδιού τους, πήρε καλό βαθμό.
Από τους 20.000 γονείς με παιδιά ηλικίας μεταξύ 5 και 15 ετών που συμμετείχαν σε αυτή την έρευνα, ένας στους 10, ισχυρίστηκε ότι βοηθάει ή αναλαμβάνει εξ ολοκλήρου τα μαθήματα, για να αποφύγει τα ξεσπάσματα και τα κλάματα του παιδιού.
Το 70% των γονιών δήλωσε ότι το παιδί χάρηκε που έβλεπε τον γονιό να λύνει τις ασκήσεις του ενώ το 38% των εφήβων, αφήνει τους γονείς να σπεύδουν σε βοήθεια. Ωστόσο, το ¼ των γονιών ισχυρίστηκε ότι οι ασκήσεις ήταν δύσκολες ενώ τα 2/3 δεν μπόρεσαν τελικά να βοηθήσουν διότι οι εργασίες ήταν υπερβολικά δύσκολες. Το 18% αυτών των γονιών, είπαν ότι φοβόντουσαν πως οι δάσκαλοι τους έκριναν από την απόδοση των παιδιών τους στα μαθήματα ενώ το 42% ομολόγησε ότι νιώθουν χαρά όταν τα παιδιά τους, παίρνουν καλούς βαθμούς σε ασκήσεις που έχουν λύσει οι ίδιοι.
Η συγκεκριμένη έρευνα επίσης κατέδειξε ότι ένα στα 20 ζευγάρια διαφωνούν τακτικά για τα μαθήματα των παιδιών ενώ οι πιο συνήθεις διαφωνίες είχαν ως αντικείμενό τους το ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος λύσης μιας άσκησης , ποιος γονιός πρέπει να βοηθήσει το παιδί και αν ο γονιός επεμβαίνει υπερβολικά ή δεν βοηθάει επαρκώς.
Η έρευνα αυτή, κατέδειξε ότι το μέσο ζευγάρι με παιδιά σήμερα, βοηθάει με τις ασκήσεις των παιδιών 3 φορές το μήνα. Επίσης τα ¾ των γονιών, δήλωσαν ότι ακόμη τους αρέσουν τα μαθήματα που τους άρεσαν όταν οι ίδιοι ήταν μαθητές ενώ οι μισοί γονείς που συμμετείχαν στην έρευνα, δήλωσαν πως η τηλεόραση αποσπούσε τακτικά τη προσοχή τους την ώρα που έκαναν τα μαθήματα των παιδιών.
Σύμφωνα πάντως με τους εκπροσώπους της έρευνας, τα μαθήματα του σχολείου δεν πρέπει να είναι μια στρεσογόνος κατάσταση ούτε για τους γονείς ούτε για τα παιδιά, ειδικά όταν υπάρχουν τόσες πηγές βοήθειας σήμερα. Οι περισσότεροι γονείς κάποια στιγμή της μαθητικής ζωής του παιδιού, θα κληθούν να βοηθήσουν.
Ωστόσο τα αποτελέσματα δείχνουν πως υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στο «βοηθάω το παιδί να καταλάβει τα μαθήματά του» και στο «κάνω τα μαθήματά του». Αν αφήσεις το παιδί να κάθεται για να κάνεις εσύ τις ασκήσεις του, οι πιθανότητες να πέσει η απόδοσή του στα μαθήματα είναι μεγάλες. Το καλύτερο είναι ο γονιός να είναι παρών όταν το παιδί κάνει τα μαθήματά του ώστε να το βοηθήσει αν κολλήσει κάπου. Αλλά μέχρι εκεί!
Περισσότερες συμβουλές εδώ.