Έχετε σκεφτεί πώς θα ήταν ο κόσμος χωρίς το internet; Έχετε σκεφτεί πόσο έχει αυξηθεί η δυνατότητα των ανθρώπων να επικοινωνούν, να αναζητούν και να βρίσκουν πληροφορίες, χάρη στο internet; Είναι ασύλληπτο! Προς τα τέλη της δεκαετίας 1980 και αρχές της δεκαετίας του 1990, οι εφαρμογές που χρησιμοποιούσαμε ήταν το email, το gopher, message boards, ftp, archie, ενώ είχαν αρχίσει να εμφανίζονται και «σελίδες» που περιείχαν υπερσυνδέσμους ή hypertext.
Οι οθόνες ήταν μονόχρωμες, πράσινες ή πορτοκαλί. Πώς φαινόντουσαν οι μονόχρωμες οθόνες; Κάπως έτσι:
Πορτοκαλί μονόχρωμη απεικόνιση (credit: http://snippets.notunimportant.com/image/37551793244)
- - - - - - - - - -
Η περιήγηση σε αυτές τις σελίδες γινόταν με το πληκτρολόγιο. Μετακίνηση στο έγγραφο με πλήκτρα «πάνω» – «κάτω», με «δεξιά» πλήκτρο ακολουθούσες τον σύνδεσμο πάνω στον οποίο βρισκόσουν, ενώ με «αριστερά» επέστρεφες στην προηγούμενη σελίδα. Ο αγαπημένος μου browser τότε ήταν ο Lynx. Η σημερινή σελίδα της Wikipedia, μέσω του Lynx και σε έγχρωμο μόνιτορ, φαίνεται όπως παρακάτω (οι έγχρωμες λέξεις είναι υπερσύνδεσμοι, οι λευκές είναι απλό κείμενο).
Η Wikipedia μέσα από τον μη γραφικό περιηγητή lynx (credit: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/d/d7/Lynx_screenshot.png)
- - - - - - - - - -
Και τότε, ο ερευνητής Tim Berners-Lee από το Ευρωπαϊκό κέντρο έρευνας στοιχειωδών σωματιδίων CERN, ανέπτυξε και έδωσε δωρεάν στον κόσμο το πρωτόκολλο World Wide Web (www). Το παρόν άρθρο αυτό ήρθε σαν αποτέλεσμα ενός κατακλυσμού αναμνήσεων, όταν πριν λίγο καιρό το CERN ανέβασε και πάλι την πρώτη αυτή ιστορική σελίδα, τιμής ένεκεν:
Η πρώτη ιστοσελίδα του κόσμου, στο CERN το 1991 (http://info.cern.ch/hypertext/WWW/TheProject.html)
- - - - - - - - - -
Όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ο πρώτος γραφικός περιηγητής ήταν ο Mozaic, ο οποίος εξελίχθηκε στον Netscape, τον οποίο κατατρόπωσε στους «πολέμους των περιηγητών» ο Microsoft Internet Explorer. Λίγο πριν κλείσει η Netscape, δημοσίευσε δωρεάν τον κώδικά της, από τον οποίο τελικά προέκυψε ο Mozilla και στη συνέχεια ο Firefox. Λίγο καιρό αργότερα η Google παρουσίασε τον δικό της περιηγητή, τον Google Chrome.
Το ότι σήμερα μπορούμε να δούμε, όλοι, όλο το περιεχόμενο του www, ανεξαρτήτως περιηγητή και ιστοσελίδας, το οφείλουμε σε μεγάλο βαθμό στον Μιχάλη Δερτούζο, καθηγητή στο MIT, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη δημιουργία του World Wide Web Consortium το 1994.
Μιχάλης Δερτούζος