Η απάντηση μου είναι ΟΧΙ! Δεν υπάρχουν κακοί μαθητές, όπως δεν υπάρχουν ούτε χαζοί μαθητές! Κι όμως πολλοί – εκπαιδευτικοί και γονείς- νομίζουν πως υπάρχουν. Ο χαρακτηρισμός αυτός είναι γεμάτος απαξιωτικές σημασίες που δεν έχουν χώρο στην εκπαίδευση.Ποιοι μαθητές παίρνουν συνήθως την ταμπέλα “κακός”
– αυτοί που δυσκολεύονται σε κάτι
– αυτοί δεν έρχονται με λυμένες ασκήσεις
– αυτοί που δεν γράφουν καλά στα τεστ
– αυτοί που δεν συμμετέχουν στην τάξη
– αυτοί που κάνουν φασαρία
– αυτοί που έχουν μαθησιακές δυσκολίες
– αυτοί που είναι διαφορετικοί
– αυτοί που δεν μπορούν να πουν το μάθημα παπαγαλία
– αυτοί που κάνουν ορθογραφικά λάθη
– αυτοί που δεν έχουν την κατάλληλη αντιμετώπιση από τους γονείς τους ή τους εκπαιδευτικούς
– αυτοί που δεν μπορούν να μάθουν μέσα από το βαρετό και γενικό εκπαιδευτικό σύστημα
Πώς νιώθει ο μαθητής που έχει την ταμπέλα “κακός”
– Έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση
– Σταματά να προσπαθεί, αφού αποδέχεται το χαρακτηρισμό
– Δεν ενδιαφέρεται για τα μαθήματα
– Νιώθει αποτυχημένος
– Νιώθει “κακός” σε όλα, όχι μόνο στην μάθηση
– Γίνεται αποδέκτης αρνητικών σχολίων από τους συμμαθητές
– Παρατά το σχολείο
Ο ρόλος του δασκάλου δεν είναι να κάνει χαρακτηρισμούς του τύπου κακός, τεμπέλης, χαζός, προβληματικός, σκράπας και άλλα τέτοια παρόμοια, αλλά να βρει τρόπο να προσεγγίσει κάθε μαθητή του, να βρει κίνητρα για κάθε μαθητή του και να φτιάξει το κλίμα και το σύστημα στην τάξη του ώστε όλοι οι μαθητές να έχουν ίσες ευκαιρίες. Δεν υπάρχει παιδί που είναι από τη φύση του “κακός” μαθητής, δεν υπάρχει παιδί που ξεκινώντας το σχολείο αποφασίζει ότι θα χαζεύει, δεν θα γράφει, θα είναι αργός αναγνώστης, δεν θα γράφει καλά στα τεστ κ.λ.π! Οι “κακοί” μαθητές δημιουργούνται από το ελλιπές εκπαιδευτικό μας σύστημα, από έλλειψη ενδιαφέροντος και γνώσεων από γονείς και εκπαιδευτικούς. Δεν υπάρχει παιδί χωρίς ικανότητες και ταλέντα! Ο “κακός” μαθητής είναι απλά ο αδύναμος μαθητής που για κάποιο ή κάποιους λόγους διαφοροποιείται από το γενικό σύνολο. Ο ρόλος του σχολείου είναι ή θα έπρεπε να είναι η παιδαγωγική και σχολική επιτυχία όλων των παιδιών. Κι όμως, ακόμα και σήμερα κάποιοι δάσκαλοι λένε ” έχω 2-3 κακούς μαθητές, τους αφήνω στην άκρη και προχωρώ με τους υπόλοιπους”!! Όμως δεν είναι αυτός ο ρόλος του δασκάλου, δεν είναι αυτός ο σκοπός του σχολείου….είναι κάτι εντελώς διαφορετικό! Είναι να δίνει την δυνατότητα, τα εφόδια και τα κίνητρα σε ΟΛΑ τα παιδιά να μάθουν, να εξελιχθούν και να προοδεύσουν. Να υπάρχει τέτοιο περιβάλλον ώστε να ικανοποιούνται οι εκπαιδευτικές ανάγκες ΟΛΩΝ των παιδιών. Άρα λοιπόν μπορώ να πω ότι δεν υπάρχουν κακοί μαθητές, αλλά μάλλον κακοί εκπαιδευτικοί (όχι ΟΛΟΙ) και κακό εκπαιδευτικό σύστημα. Μπορώ επίσης να πω ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κάνουν τη διαφορά.
Σοφία Τσιντσικλόγλου
Ειδική Παιδαγωγός
Περισσότερα θέματα για τα σχολεία εδώ.