Ένα μέρος διαφορετικό από τα συνηθισμένα...
Εκεί ψηλά στην κορυφή της Πάρνηθας, ανάμεσα σε καμένους κορμούς δέντρων και μία φύση που παλεύει να ξαναφυτρώσει, υπάρχει ένα πάρκο διαφορετικό από τα άλλα. Δεν έχει κούνιες, ούτε τραμπάλες. Δεν θα δείτε τσουλήθρες ούτε θα ακούσετε παιδικές φωνές να γεμίζουν το χώρο. Αυτό το πάρκο δεν είναι για παιχνίδι, είναι για νοσταλγία για μνήμη.
Φωτογραφίες-Ρεπορτάζ: Γιάννης Κέμμος
Πρόκειται για το έργο του δασικού υπαλλήλου Σπύρου Ντασιώτη και υπάρχει εκεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο. Στέκεται απέναντι από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Ξενία». Ένα κτήριο που λίγοι θα θυμούνται ότι η αρχική του χρήση ήταν να λειτουργήσει ως σανατόριο από το 1912 και για τα επόμενα 30 χρόνια.
Ένα σανατόριο για ασθενείς με φυματίωση που νοσηλεύονταν εκεί, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, στην κορυφή του όρους.
Εκατοντάδες άνθρωποι άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή και αυτούς ακριβώς θέλει να τιμήσει το συγκεκριμένο πάρκο.
Η αίσθηση που αποπνέει στον επισκέπτη είναι σίγουρα βαριά, ακόμα και στον καθαρό αέρα που έχει η κορυφή της Πάρνηθας. Παρόλα αυτά όποιος και να περπατήσει ανάμεσα στα φτιαγμένα από καμένους κορμούς έργα τέχνης δεν μπορεί παρά να συλλογιστεί συνοφρυωμένος τα όσα θα έχουν διαδραματιστεί λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα στους τοίχους του εγκαταλελειμμένου σανατορίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας από τους «επισκέπτες» του σανατόριου ήταν ο μεγάλος έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος νοσηλεύτηκε εκεί για περίπου έξι μήνες στη διάρκεια του 1937, οπότε και εμπνεύστηκε και έγραψε την «Εαρινή Συμφωνία».
Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα μέρος που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να σκεφτεί.
Δείτε τις φωτογραφίες:
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Φωτογραφίες-Ρεπορτάζ: Γιάννης Κέμμος
Πρόκειται για το έργο του δασικού υπαλλήλου Σπύρου Ντασιώτη και υπάρχει εκεί εδώ και περίπου ενάμιση χρόνο. Στέκεται απέναντι από το εγκαταλελειμμένο ξενοδοχείο «Ξενία». Ένα κτήριο που λίγοι θα θυμούνται ότι η αρχική του χρήση ήταν να λειτουργήσει ως σανατόριο από το 1912 και για τα επόμενα 30 χρόνια.
Ένα σανατόριο για ασθενείς με φυματίωση που νοσηλεύονταν εκεί, κυριολεκτικά στη μέση του πουθενά, στην κορυφή του όρους.
Εκατοντάδες άνθρωποι άφησαν εκεί την τελευταία τους πνοή και αυτούς ακριβώς θέλει να τιμήσει το συγκεκριμένο πάρκο.
Η αίσθηση που αποπνέει στον επισκέπτη είναι σίγουρα βαριά, ακόμα και στον καθαρό αέρα που έχει η κορυφή της Πάρνηθας. Παρόλα αυτά όποιος και να περπατήσει ανάμεσα στα φτιαγμένα από καμένους κορμούς έργα τέχνης δεν μπορεί παρά να συλλογιστεί συνοφρυωμένος τα όσα θα έχουν διαδραματιστεί λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα στους τοίχους του εγκαταλελειμμένου σανατορίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένας από τους «επισκέπτες» του σανατόριου ήταν ο μεγάλος έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, ο οποίος νοσηλεύτηκε εκεί για περίπου έξι μήνες στη διάρκεια του 1937, οπότε και εμπνεύστηκε και έγραψε την «Εαρινή Συμφωνία».
Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για ένα μέρος που αξίζει κάποιος να επισκεφτεί και να σκεφτεί.
Δείτε τις φωτογραφίες:
Περισσότερα ενδιαφέροντα θέματα εδώ.