Τα κοινωνικά δίκτυα ενώνουν τον κόσμο σε όλες τις γωνιές του πλανήτη. Ή μάλλον, σχεδόν σε όλες.
Η λογική λειτουργίας τους βασίζεται στην άμεση επικοινωνία και στον διαμοιρασμό πληροφοριών πέραν συνόρων και εδαφικών περιοχών στη Γη.
Πολλά γεωπολιτικά γεγονότα, συγκρούσεις, μάχες, ταραχές και εξελίξεις μεταδίδονται πρώτα στο Twitter και στο Facebook και μετά δημοσιοποιούνται από τα πρακτορεία ειδήσεων.
Η νέα δημοσιογραφία άλλωστε επεκτείνεται και στα κοινωνικά δίκτυα με διαδραστική επικοινωνία με τους χρήστες. Χρήστες που γίνονται κι εκείνοι δημοσιογράφοι και πομποί πληροφοριών.
Σίγουρα, η ενημέρωση μέσω κοινωνικών δικτύων χρειάζεται διασταύρωση, ωστόσο, αποτελούν την αποθέωση της ελευθερίας γνώμης.
Όχι όμως σε όλα τα κράτη του πλανήτη. Κάποιες κυβερνήσεις προσπαθούν να ελέγξουν τη ροή πληροφοριών στα social media, λογοκρίνοντας και "μπλοκάροντας"τη λειτουργία τους.
Η Βόρεια Κορέα μπλοκάρει εν γένει το διαδίκτυο. Η πρόσβαση είναι ελεύθερη μόνο μέσα από τον κρατικό φορέα-server (intranet) για συγκεκριμένες χρήσεις, όπως αναφέρει το site "We are social media".
Το Ιράν ελέγχει επίσης το διαδίκτυο με πολλές σελίδες να μην είναι ελεύθερες προς πρόσβαση. Παραδόξως, ο πρόεδρος της χώρας, έχει λογαριασμό στο Twitter.
Το Facebook είναι ελεύθερο μόνο στη Shangai. Στην Κίνα άλλωστε είναι κυρίαρχο μέσο το Weibo.
Στο Βιετνάμ απαγορεύεται επίσης το Facebook, ωστόσο πολλοί ντόπιοι έχουν καταφέρει να έχουν προφίλ χρησιμοποιώντας διαφορετικές ρυθμίσεις DNS.
Το Πακιστάν μπλοκάρει το Youtube μετά την προβολή της ταινίας "The Innocense of Muslims"που προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων στον μουσουλμανικό κόσμο.
Επίσης, η Τουρκία προσπαθεί συστηματικά να ελέγξει το Twitter μετά τα επεισόδια στην Κωνσταντινούπολη και τη γενική αποδοκιμασία ως προς το πρόσωπο του Ερντογάν.
Το παρακάτω γράφημα, εξηγεί με λεπτομέρειες, ποιοι μπλοκάρουν τι ανά τον πλανήτη:
