Το μπισκότο (biskóto) είναι γλύκισμα από ζύμη διαμορφωμένη σε μικρά και λεπτά κομμάτια, τα οποία ψήνονται καλά στο φούρνο, ώστε να γίνουν τραγανά. Τα μπισκότα μπορεί να είναι γλυκά, αλμυρά, γεμιστά κλπ.
Ετυμολογία
Το μπισκότο πήρε το όνομα του την εποχή του μεσαίωνα στην Αγγλία. Η ονομασία του (bisquite) προέρχεται από τη λατινική φράση "panis biscotus". Μια δεύτερη ονομασία από την Αμερική είναι το cookie που πιθανότατα έμεινε από το ολλανδικό koekje. Η βασική διάφορα τους είναι ότι το "cookie"δεν φούσκωνε όταν ψηνόταν σε αντίθεση με το μπισκότο.
Η ιστορία του μπισκότου
Φημολογείται ότι το πρώτο μπισκότο εμφανίστηκε τυχαία στην Ολλανδία όταν κάποιος μάγειρας έριξε λίγη ζύμη στο ζεστό φούρνο και δημιούργησε το πρώτο μπισκότο.
Η ιστορία της γαστρονομίας ισχυρίζεται ότι ξεκίνησαν από τη νεολιθική εποχή, καθώς οι άνθρωποι έψηναν καρπούς πάνω σε πέτρες αναμειγνύοντάς τους με νερό. Έτσι τα μπισκότα θεωρήθηκαν απόγονοι των πρώτων αυτών τροφών. Η πρώτη μορφή μπισκότου εμφανίστηκε στην Κίνα οπού παρασκεύαζαν πίτες από σουσάμι, ρύζι η φρούτα.
Στην Αίγυπτο, μερικές χιλιετίες αργότερα, βγήκαν στο φως τοιχογραφίες εργατών που έψηναν "παξιμάδια". Σήμερα είναι γνωστό ότι οι Αιγύπτιοι ναύτες έπαιρναν στα ταξίδια τους φέτες ψωμιού από κεχρί με την ονομασία "dhourra".
Άλλο ένα παρόμοιο παρασκεύασμα είναι στην αρχαία ελληνική κουζίνα οι "πλακούντες". Περιείχαν μέλι, μυρωδικά, λίπος, γάλα και μπαχαρικά και η ζύμη τους θύμιζε αυτήν του ψωμιού.
Την ρωμαϊκή εποχή , τα αρτοποιεία παρασκεύαζαν τον "στρατιωτικό άρτο"ή αλλιώς "άρτο του ναυτικού",τον οποίο και αποκαλούσαν με την λατινική ονομασία "buccellum". Ο άρτος αυτός αποτελούταν από αλεύρι και μάζευε νερό για τριάντα ήμερες χωρίς καθόλου μαγιά η αλάτι. Μετά το ψήσιμο το ψωμί αυτό μάζευε νερό αφού πρώτα κοβόταν σε μικρά κομματάκια και επικαλυπτόταν με πιπέρι και μελί. Έπειτα ψηνόταν ξανά για να διατηρηθεί για αρκετό καιρό. Υπήρχαν περίοδοι μεγάλων ταξιδίων που η ζύμη αυτή ψηνόταν και τέσσερις φορές.
Στην Περσία του 7ου αιώνα, αρτοποιοί πρόσθεσαν στην ζύμη αυτή βούτυρο ,αυγά και κρέμα και για να γίνει πιο γλυκιά μελί και φρούτα. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία των μπισκότων και των παξιμαδιών. Την εποχή που έγινε η εισβολή των μουσουλμάνων στην Ισπανία, αναπτυσσόταν το εμπόριο των μπαχαρικών και λόγω των σταυροφοριών τα μπισκότα εξαπλώθηκαν στην βόρεια Ευρώπη και στην Αραβία.
Κατά το τέλος του 14ου αιώνα σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις πωλούσαν κουλούρια τα οποία μετέπειτα πήραν την μορφή γκοφρέτας η μπισκότου. Την περίοδο της αναγέννησης, όλοι οι οδηγοί μαγειρικής περιλάμβαναν συνταγές για μυρωδάτα μπισκότα.
Τα πρώτα μπισκότα εμφανίστηκαν στην Αμερική κατά το 16ο αιώνα από Άγγλους, Σκοτσέζους και Ολλανδούς μετανάστες. Στην αφήγησή του ο εξερευνητής Sir Martin Frobisher, και ίσως στην παλιότερη αναφορά στα μπισκότα στις αγγλοσαξονικές χώρες, αναφέρει πως όσο έμενε στην βόρεια Αμερική η τροφή των ναυτικών ήταν μισό κιλό μπισκότα και ένα γαλόνι μπύρας την μέρα.
Από το 15ο αιώνα και έπειτα, η ζάχαρη άρχισε να γίνεται πρωτεύουσα γλυκαντική ουσία και να αντικαθιστά το μέλι. Στα τέλη του 17ου αιώνα η σοκολάτα είχε αρχίσει να παίρνει θέση στις διατροφικές συνήθειες και συνδυάστηκε πολύ αρμονικά με τα μπισκότα.
Τροφή στρατιωτών & ταξιδιωτών
Το μπισκότο για μια περίοδο ήταν μια πρακτική τροφή σαν το ψωμί με την ιδιότητα να αποθηκεύεται και να διατηρείται για μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα “σπογγώδες και ξερό μείγμα αλευριού, αντιστεκόμενο καλά στη μούχλα”. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στα ταξίδια καθώς αποτελούσε ιδανική τροφή. Όλα τα πλοία ήταν εφοδιασμένα με πολύ σκληρά μπισκότα και οι ναυτικοί συνήθιζαν να τα βουτάνε στην άλμη η στον καφέ για να μπορέσουν να τα φάνε. Έμειναν ως βασική τροφή των ναυτικών μέχρι την εμφάνιση της κονσέρβας.
Εταιρίες παραγωγής μπισκότων στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα έχουμε τις ακόλουθες εταιρίες παραγωγής μπισκότων: 1)Μπισκότα Παπαδοπούλου, η οποία ιδρύθηκε το 1922 από τον Ευάγγελο Παπαδόπουλο και 2)Ελληνική Εταιρεία Μπισκότων, η οποία το 2000 μετονομάστηκε σε Elbisco.