Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε
Στην φραγκοκρατούμενη Ελλάδα, οι Έλληνες αποκαλούσαν του Φράγκους «Σκυλόφραγκους», διότι οι τελευταίοι τους έπαιρναν το βιός τους και κυρίως το αλεύρι.
Κάποτε σ’ ένα χωριό κοντά στην Πάτρα μερικοί Φράγκοι στρατιώτες μπήκαν σ’ ένα μύλο και απαίτησαν από τον ιδιοκτήτη να αλέσει όλο το σιτάρι που είχε με την υπόσχεση ότι θα τού πλήρωναν τ’ αλεστικά. Ο μυλωνάς ονομαζόταν Γιάννης Ζήσιμος, κι ήταν γνωστός για την παλικαριά του και την εξυπνάδα του και τους είπε ότι δεν μπορεί μόνος του ν’ αλέσει τόσες οκάδες σιτάρι. Οι στρατιώτες του είπαν τότε ότι θα τον βοηθούσαν αυτοί. Ο Ζήσιμος τούς πέρασε στον μύλο και τούς είπε δήθεν ευγενικά: «Μπάτε σκύλοι αλέστε και αλεστικά μη δώσετε». Όταν αυτοί μπήκαν στον μύλο, τούς κλείδωσε μέσα κι έβαλε φωτιά στο μύλο και τούς έκαψε όλους σαν ποντίκια κι αυτός εξαφανίστηκε.