Η λέξη προέρχεται από τη μεσαιωνική ελληνική παλληκάριον, η οποία είναι υποκοριστικό της λέξης πάλλαξ (έφηβος), η οποία με τη σειρά της προέρχεται από το αρχαίο πάλληξ (παιδί που δεν έχει εισέλθει στην εφηβεία).
Η γραφή "παλικάρι", που προτείνουν ορισμένα λεξικά και που είναι και η επίσημη ορθογραφία που δίνει το σχολείο, δεν έχει ετυμολογική στήριξη, αφού η μεσαιωνική ελληνική λέξη γραφόταν παλληκάριον και η αρχαία ελληνική γραφόταν πάλληξ.
Η γραφή "παληκάρι"που παρατηρείται από πολλούς προφανώς προέρχεται ύστερα από σύγχυσημεταξύ της γραφής "παλληκάρι"που διακιολογείται ετυμολογικά και "παλικάρι"που προτείνουν ορισμένα λεξικά.
Συνεπώς η ορθότερη γραφή είναι παλληκάρι.
παλληκάρι < μεσαιωνική ελληνική παλληκάριον < υποκοριστικό του πάλλαξ (έφηβος) / πάλληξ, ομόρριζο με τα Παλλάς, παλλακή
![]()
Η γραφή "παλικάρι", που προτείνουν ορισμένα λεξικά και που είναι και η επίσημη ορθογραφία που δίνει το σχολείο, δεν έχει ετυμολογική στήριξη, αφού η μεσαιωνική ελληνική λέξη γραφόταν παλληκάριον και η αρχαία ελληνική γραφόταν πάλληξ.
Η γραφή "παληκάρι"που παρατηρείται από πολλούς προφανώς προέρχεται ύστερα από σύγχυσημεταξύ της γραφής "παλληκάρι"που διακιολογείται ετυμολογικά και "παλικάρι"που προτείνουν ορισμένα λεξικά.
Συνεπώς η ορθότερη γραφή είναι παλληκάρι.
παλληκάρι < μεσαιωνική ελληνική παλληκάριον < υποκοριστικό του πάλλαξ (έφηβος) / πάλληξ, ομόρριζο με τα Παλλάς, παλλακή
Για το e-didaskalia.blogspot.gr
Αποστόλης Ζυμβραγάκης
Φιλόλογος