Έχουμε δει ανθρώπους που δεν χάνουν την ψυχραιμία τους ό,τι και αν συμβαίνει γύρω τους;
Σαφέστατα και έχουμε δει. Πώς τα καταφέρνουν όμως; Δείτε εδώ.
Το άγχος όσο αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής είναι, άλλο τόσο αντιπαραγωγικό και ζημιογόνο είναι. Πρόκειται ουσιαστικά για μια συνθήκη στην οποία βάζουμε –μάλλον- ασυναίσθητα τους εαυτούς μας, χωρίς εν τέλει να στοχεύουμε απαραίτητα στην απελευθέρωσή μας από το ζυγό του άγχους και του στρες, παρά στη διαιώνισή του, καθώς αυτό πιστεύουμε θα μας φέρει πιο κοντά στη λύση των προβλημάτων.
Πιο συγκεκριμένα και σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη το Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Michigan και αναφέρεται στον ιστότοπο της Huffington Post, το άγχος, εν αντιθέσει με το φόβο, δεν έχει μια συγκεκριμένη αιτία και πηγή που το προκαλεί, όπως, για παράδειγμα είναι ο φόβος για τα ύψη. Οι άνθρωποι καταλήγουν να αγχώνονται για το μέλλον και τα κακά που πιθανώς τους συμβούν με μια καταστροφολογική διάθεση, χωρίς εν τέλει απτά αίτια.
Για όσους λοιπόν, αγχώνονται και νιώθουν πως το στρες έχει κατακλύσει τη ζωή τους, υπάρχουν μερικές τεχνικές και τρόποι, που εξασκούνται από όσους έχουν καταφέρει να αποδεσμεύσουν τη ζωή τους από το βάρος του άχρηστου και αχρείαστου άγχους και διαπιστώθηκαν στην εν λόγω έρευνα. Τι ακριβώς κάνουν λοιπόν, όσοι μοιάζουν χαλαροί, όταν οι άλλοι τρέχουν πανικόβλητοι;
1. Εστιάζουν στο παρόν
Η μεγαλύτερη διαφορά όσων αγχώνονται και όσων δεν αγχώνονται είναι η ικανότητα των δεύτερων να εστιάζουν σε όσα συμβαίνουν στην παρούσα στιγμή και να μην αναλώνονται σε όλα τα πιθανά σενάρια του μέλλοντος. Όσοι εν τέλει αγχώνονται, πριν ασχοληθούν με τη λύση ενός προβλήματος, αφήνουν ελεύθερο το μυαλό τους να σχηματίσει όλα τα πιθανά αρνητικά ενδεχόμενα χάνοντας έτσι το ζητούμενο στην κάθε κατάσταση, που είναι η λύση του τρέχοντος προβλήματος, ώστε όντως να αποφευχθούν όλα τα πιθανά σενάρια που εν τέλει θα προκαλέσουν ακόμα περισσότερο άγχος.
2. Εξασκούν το μυαλό τους
Η εστίαση στο παρόν είναι το σημαντικότερο όπλο ενάντια στο άγχος, καθώς κλείνει αποτελεσματικά τα όρια του μυαλού και το εμποδίζει να φτάσει στα χειρότερα. Χρησιμοποιήστε το διαλογισμό, τη γιόγκα, τη συμμετοχή σε θεραπευτικές ομάδες και ανησυχείτε μονάχα για το σήμερα και για το τώρα, και αύριο αγχωθείτε για το …αύριο.
3. Λειτουργούν διαφορετικά σε συνθήκες πίεσης
Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το γεγονός ότι εκείνοι που παρασύρονται από το άγχος, παρουσιάζουν διαφορετικές εγκεφαλικές λειτουργίες, όταν βρεθούν υπό καθεστώς πίεσης, από εκείνους που το διαχειρίζονται καλύτερα. Σχετική έρευνα σε επιστημονικό περιοδικό ψυχολογίας, αφού διαχώρισε τους ερωτηθέντες σε όσους έχουν μια θετική διάθεση απέναντι στα πράγματα και σε όσους είναι μάλλον απαισιόδοξοι, μελέτησε τις αντιδράσεις του εγκεφάλου τους στη θέα μιας αρνητικά φορτισμένης εικόνας, διαπιστώνοντας πως το μυαλό των απαισιόδοξων ήταν περισσότερο ενεργό.
Στην περίπτωση μάλιστα που τους ζητήθηκε να δουν πιο θετικά την υποθετική πρόταση, αντέδρασαν ακόμα πιο αρνητικά, δείχνοντας πως ο εγκέφαλός τους ήταν εξαρχής προδιατεθειμένος στις αρνητικές σκέψεις…
4. Είναι πιο ανοιχτοί στις προκλήσεις
Όσοι δεν αγχώνονται, δεν χάνουν χρόνο αναλογιζόμενοι, μελετώτας όλα τα πιθανά σενάρια και ψάχνοντας τρόπους να αντιμετωπίσουν όλες αυτές τις πιθανότητες. Είναι πιο γρήγοροι στη λήψη των αποφάσεων και πιο δεκτικοί να αλλάξουν τα πλάνα τους, ανάλογα με το πως έχουν εξελιχθεί.
5. Αποστασιοποιούνται από τις καταστάσεις
Έχουν την ικανότητα να αποστασιοποιηθούν από μια κατάσταση και να την κρίνουν σαν εξωτερικοί παρατηρητές, ενώ το πρώτο πράγμα που κάνουν όσοι αγχώνονται είναι να φαντάζονται a priori το χειρότερο δυνατό σενάριο. Μια άσκηση για να καταφέρνετε και να παίρνετε απόσταση από όσα σας αγχώνουν είναι να μην χρησιμοποιείτε το «εγώ» όταν αναφέρεστε στα συναισθήματά σας, αλλά το ίδιο το όνομά σας και έτσι θα αντιληφθείτε καλύτερα το παράλογο των σκέψεών σας και το αναίτιο του άγχους σας.
6. Βρίσκουν τη ρίζα του προβλήματος
Το μεγαλύτερο πρόβλημα όσων αγχώνονται είναι ότι το μυαλό τους και η φαντασία τους, σχηματίζει τόσα πιθανά μελλοντικά σενάρια που στο τέλος, χάνεται η πραγματική ουσία και αρχική αιτία του προβλήματος. Το θέμα είναι είναι εντοπίσουμε που ακριβώς έγκειται το πρόβλημα και να βρεθεί εκεί η λύση. Το να ανησυχούμε για όσα «θα» συμβούν δεν βοηθάει σε τίποτα. Το θέμα είναι να αντιμετωπίσουμε όσα συμβαίνουν «τώρα».
7. Ανησυχούν σε προκαθορισμένο χρόνο
Η διαχείριση του άγχους έχει και αυτή τον τρόπο της και ένας από αυτούς είναι να γλιτώσετε τον εαυτό σας από το διαρκές και 24ωρο στρες, αλλά να ορίσετε μια συγκεκριμένη στιγμή της ημέρας, που θα κάθεστε σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σπιτιού και θα αντιμετωπίζετε, όλα όσα σας αγχώνουν, ψάχνοντας λύσεις και τρόπους να τα βγάλετε από τη ζωή σας.
Η οριοθέτηση χώρου και χρόνου βάζει σε τάξη τις σκέψεις σας, ώστε να μην σας πλημμυρίζουν μέσα στη μέρα, και ακόμα όταν συμβαίνει αυτό, να τις απωθείτε, αφού δεν είναι ακόμα εκείνη η ώρα για να τις διαχειριστείτε.
Η οριοθέτηση χώρου και χρόνου βάζει σε τάξη τις σκέψεις σας, ώστε να μην σας πλημμυρίζουν μέσα στη μέρα, και ακόμα όταν συμβαίνει αυτό, να τις απωθείτε, αφού δεν είναι ακόμα εκείνη η ώρα για να τις διαχειριστείτε.
8. Έχουν την αυτοπεποίθηση ότι θα αντιμετωπίσουν, ό,τι και να συμβεί
Όσοι ανησυχούν υπερβολικά για τα πράγματα, έχουν τον βασικότερο φόβο ότι δεν θα τα καταφέρουν, στην περίπτωση που όντως συμβούν όλα τα αρνητικά ενδεχόμενα που φαντάζονται. Το αξιοσημείωτο, ωστόσο σε τέτοιες καταστάσεις, είναι ότι αυτοί που ανησυχούν, έχουν προετοιμαστεί τόσο καλά για το χειρότερο, οπότε είναι νοερά έτοιμοι όταν και αν αυτό έρθει.
Από την άλλη, όσοι δεν αγχώνονται προκαταβολικά, έχουν την πεποίθηση, πως ό,τι και να συμβεί θα το αντιμετωπίσουν τη στιγμή που θα συμβεί και θα αγχωθούν γι’ αυτό, τότε.
Από την άλλη, όσοι δεν αγχώνονται προκαταβολικά, έχουν την πεποίθηση, πως ό,τι και να συμβεί θα το αντιμετωπίσουν τη στιγμή που θα συμβεί και θα αγχωθούν γι’ αυτό, τότε.
9. Βλέπουν φως στο τούνελ
Ενώ όσοι αγχώνονται υπερβολικά, δεν έχουν την ικανότητα να δουν μαζί με τα αρνητικά σενάρια και τα τυχόν θετικά ενδεχόμενα, αυτό δεν ισχύει με όσους έχουν θετική σκέψη και διάθεση. Ακόμα και αν μια κατάσταση μοιάζει δύσκολο να εξελιχθεί θετικά, πάντα υπάρχει αυτή η πιθανότητα και η αποδοχή αυτής της πιθανότητας είναι το στοιχείο που διαχωρίζει όσους αγχώνονται από εκείνους που δεν αγχώνονται.
10. Κάνουν τις σωστές ερωτήσεις
Κάθε φορά που σας παίρνει η κατηφόρα των σκέψεων και αγχώνεστε όλο και περισσότερο, προσπαθήστε να ρωτήσετε τον εαυτό σας αν αξίζει να αγχώνεστε για ό,τι είναι αυτό που σας βασανίζει σε κάθε φάση. Αναρωτηθείτε αν έχετε κάνει ό,τι περνάει από το χέρι σας για να λύσετε ένα πρόβλημα και αν έχετε προσπαθήσει και το πρόβλημα δεν είναι κάτι επείγον, μην σπαταλάτε την ενέργειά σας άλλο, σε αυτό. Όταν έρθει η ώρα, θα ασχοληθείτε με αυτό και το πιθανότερο είναι τότε να βρείτε και τη λύση.
11. Έχουν πλήρη αντίληψη των αρνητικών τους συναισθημάτων
Όσοι βασανίζονται χρόνια από αγχωτικές σκέψεις, δεν έχουν τελικά ουσιαστική επίγνωση του αρνητισμού τους, ενώ όσοι αντιμετωπίζουν τη ζωή με πιο χαλαρή διάθεση, έχουν αντίληψη των αρνητικών συναισθημάτων που τυχόν αναπτύσσουν και μάλιστα τα χρησιμοποιούν για να βρουν τι είναι αυτό που αρχικά τα έχει προκαλέσει. Το συναίσθημα γι’ αυτούς είναι ένα εργαλείο και όχι ακόμα ένα πρόβλημα προς λύση.