Μπορεί να βρισκόμαστε ήδη στα μισά του πρώτου τριμήνου, όμως γεγονός είναι, ότι για πολλά παιδιά η διαδικασία της μελέτης των μαθημάτων για την επόμενη μέρα συνεχίζει να είναι… βουνό. Κάποιοι γονείς, δίνετε αγώνα κάθε απόγευμα, προκειμένου να πείσετε το παιδί να «στρωθεί» και να διαβάσει, ενώ δεν είστε λίγοι αυτοί που βρίσκεστε στα όρια της απελπισίας. Τι πρέπει να κάνετε; Καταρχάς να αλλάξετε στάση και συμπεριφορά. Όσο το παιδί σας βλέπει γεμάτους άγχος και νεύρα, εξίσου αρνητικό προς τα μαθήματα θα είναι και το ίδιο. Κατά δεύτερον… ακολουθήστε τις οδηγίες μας:
Καθοδηγήστε το παιδί σας –μην προσπαθείτε να το ελέγξετε
Δεν ισχύει πάντα ότι το παιδί δεν βρίσκει κίνητρο για να διαβάσει. Μπορεί απλά να μη βρίσκει το κίνητρο που εσείς θα θέλατε. Αντί, λοιπόν, να του γκρινιάζετε, να το απειλείτε ή να τσακώνεστε μαζί του, δοκιμάστε να:
Αναρωτηθείτε τι «έπιανε» παλαιότερα, στις προηγούμενες τάξεις του παιδιού, όταν τα μαθήματα δεν του ήταν τόσο μεγάλος βραχνάς. Ρωτήστε το ίδιο το παιδί, το πιστεύει ότι θα του έδινε κίνητρο.
Σταματήστε να τσακώνεστε κάθε βράδυ. Ξεκινήστε από απόψε. Οι σχολικές εργασίες είναι ένα θέμα που θα έπρεπε να απασχολεί τον δάσκαλο και το παιδί σας. Η δική σας δουλειά είναι βοηθάτε το παιδί σας να κάνει την δική του δουλειά.
Κάντε ένα διάλειμμα. Όταν νιώθετε την πίεση στο αίμα σας να ανεβαίνει, βγείτε για 5-10 λεπτά από το δωμάτιο και επιστρέψτε αργότερα.
Βάλτε όρια και δομή στο διάβασμα της επόμενης μέρας, π.χ.:
-Ορίστε ότι θα γίνετε την ίδια ώρα κάθε μέρα.
-Σε έναν χώρο του σπιτιού όπου θα έχετε πρόσβαση κι εσείς.
-Αν οι βαθμοί του παιδιού πέφτουν, μειώστε του τον χρόνο στην τηλεόραση ή το tablet, ώστε να συγκεντρώνεται περισσότερο στη δουλειά του.
-Θέστε ως κανόνα, ότι δεν θα γίνονται οι δραστηριότητες του σαββατοκύριακου, αν το παιδί δεν έχει κάνει πρώτα τα μαθήματά του.
Αφήστε το παιδί να κάνει τις δικές του επιλογές –και να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις
Αν θέλετε πραγματικά να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του, χρειάζεται να κάνετε ένα βήμα πίσω. Αν έχετε εσείς διαρκώς τον έλεγχο στα μαθήματά του, κάποια στιγμή, σε μία μάχη ισχύος μεταξύ σας, αυτό θα στραφεί εναντίον σας. Και πιστέψτε με, δεν σας συμφέρουν αυτές οι μάχες, όταν το διακύβευμα είναι το διάβασμα το παιδιού. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που είναι ικανά να μην κάνουν καθόλου τα μαθήματά τους, μόνο και μόνο να εκνευρίσουν τους γονείς τους και να τους δείξουν «ποιος κάνει κουμάντο». Από την άλλη, υπάρχουν και παιδιά που συμβιβάζονται, ακριβώς γιατί δεν αντέχουν την γκρίνια των παιδιών τους, αλλά είναι τα ίδια ακριβώς παιδιά που ποτέ δεν μαθαίνουν να σκέφτονται και να παίρνουν μόνα τους αποφάσεις.
Οι φυσικές συνέπειες είναι εξαιρετικά χρήσιμες, αναφορικά με το διάβασμα των παιδιών. Στο πλαίσιο διαβάσματος που έχετε θέσει, το παιδί μπορεί να επιλέξει να κάνει ή όχι τα μαθήματά του, και να τα κάνει σωστά, με σοβαρή προσπάθεια ή όχι. Οι συνέπειες θα έρθουν βάσει αυτών των επιλογών –κι αν έχει επιλέξει «λάθος», οι βαθμοί του υα πέσουν.
Όταν γίνει αυτό, ρωτήστε το παιδί:
-Είσαι ευχαριστημένος με τις επιδόσεις σου στο σχολείο;
-Αν όχι, τι θα ήθελες να κάνει για να τις διορθώσεις;
-Εγώ πώς μπορώ να σε βοηθήσω;
Η προσδοκία είναι το παιδί να αλλάξει στάση ως προς το διάβασμα και εσείς να το βοηθήσετε να βάλει ένα πρόγραμμα, να οργανώσετε τον χρόνο και των χώρο στον οποίο διαβάζει και να είστε στο πλευρό του κάθε φορά που «κολλάει» κάπου, ώστε να το κατευθύνετε στο πού ή πώς θα βρει τη λύση. Επίσης, η βοήθειά σας, τουλάχιστον στις πρώτες τάξεις, θα πρέπει να είναι να ελέγχετε τι έχει να κάνει το παιδί σας για την επόμενη μέρα, ώστε να είστε βέβαιοι ότι δεν θα ξεχαστεί κάτι.
Όταν το παιδί δηλώνει αδιαφορία για τους κακούς βαθμούς
Πάρα πολλά παιδιά, στον θυμό τους λένε «δεν με νοιάζει», ως μέρος του αγώνα ισχύος με τους γονείς. Στην πραγματικότητα αυτό που λέει το παιδί τότε είναι «Δεν μπορείς να με αναγκάσεις να με νοιάζει. Δεν σου ανήκει η ζωή μου» -και η αλήθεια είναι, ότι έχει δίκιο. Επικεντρωθείτε, λοιπόν, στο τι μπορεί να βελτιώσει την συμπεριφορά του. Επιπλέον, πράγματι, αφήστε το λίγο να «κουμαντάρει» μόνο του το θέμα αυτό, να γευτεί τις επιπτώσεις της αποτυχίας του. Είναι προτιμότερο να πάρει αυτά τα μαθήματα ζωής στα 10 (όταν θα χρειαστεί π.χ. να ξαναδιαβάσει για να περάσει μια τάξη), παρά στα 25, όταν π.χ. θα χάσει την δουλειά του.
Τέλος, όπως έχουμε πολλές φορές ξαναπεί, το παιδί χρειάζεται από εσάς καθοδήγηση, όχι να κάνετε τα πάντα για εκείνη. Μην φορτώνετε τις δικές του ευθύνες στην δική σας πλάτη. Μιλήστε με τον δάσκαλο, σκεφτείτε το ενδεχόμενο να του προσφέρετε βοήθεια με κάποιον άλλο δάσκαλο, δείξτε του τρόπους να βοηθήσει μόνο του τον εαυτό του. Πάνω απ΄όλα, όμως, βάλτε μία δομή στο διάβασμα και δείξτε εμπιστοσύνη στο παιδί σας. Αντί να του λέτε διαρκώς «προσπαθώ να σε βοηθήσω», περάστε του το μήνυμα: Ξέρω ότι μπορείς να τα καταφέρεις. Και πιστεύω αρκετά σε εσένα, ώστε να σε αφήσω να κάνεις τις δικές σου επιλογές και να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες.
http://www.infokids.gr
Περισσότερες συμβουλές εδώ.
http://www.infokids.gr
Περισσότερες συμβουλές εδώ.