Πώς οι γονείς ωθούν τα παιδιά στο ψέμα

Πολλές φορές η παραδοχή της αλήθειας σημαίνει και τιμωρία. Για να ενθαρρύνετε το μικρό σας να σας πει την αλήθεια, προσπαθήστε να είστε λιγότερο αυστηροί με τις συνέπειες που θα πρέπει να αντιμετωπίσει μετά.

Δεν θέλουν να σας στενοχωρήσουν

Αν τα μικρά σας ξέρουν ότι θα σας στενοχωρήσουν με το να σας πουν την αλήθεια, πιθανώς θ'αποφύγουν να την παραδεχτούν. Σκεφτείτε πως αν κι εσείς αντιμετωπίσετε με περισσότερη ψυχραιμία το «παραστράτημά» τους, την επόμενη φορά θα το σκεφτούν διπλά πριν καταφύγουν στο ψέμα.

Η φαντασία φταίει για όλα

Κάποιες φορές, τα παιδιά μπερδεύουν τη φαντασία ή μία βαθιά τους επιθυμία με την πραγματικότητα. Μπορεί να σας διηγούνται τις απίθανες περιπέτειές τους ή να λένε στους φίλους τους ότι έχετε σκυλάκι στο σπίτι. Αυτά τα αθώα ψέματα με την πάροδο του χρόνου εξαφανίζονται- εσείς απλώς δεν πρέπει να τους δίνετε βάση.

Τα παιδιά λένε ψέματα γιατί δεν θυμούνται

Σε κάποιες περιπτώσεις, τα ψέματα που λένε τα παιδιά, πιστεύουν ότι είναι η αλήθεια. Είναι το ίδιο ασήμαντα με την προηγούμενη κατηγορία. Απλώς, φροντίστε να τους εξηγήσετε με ήρεμο τρόπο τι έχει όντως συμβεί.

Είναι τα λεγόμενα ψέματα από ευγένεια. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, είναι πιθανό το παιδί σας να φοράει το πουλόβερ που του έφτιαξε η γιαγιά του ενώ στην πραγματικότητα δεν του αρέσει καθόλου. Το κάνει για να την ευχαριστήσει- είναι περισσότερο μία ανιδιοτελής πράξη παρά ένα ψέμα.

Μας δίνουν την απάντηση που θέλουμε ν'ακούσουμε

Πολλές φορές, κάνουμε στα παιδιά μας ερωτήσεις για τις οποίες περιμένουμε συγκεκριμένες «θετικές» απαντήσεις. Αν τα ρωτήσουμε, για παράδειγμα, «Σ'αρέσει το φαγητό σου;», ενώ δεν έχουν καν αδειάσει το πιάτο και η απάντησή τους είναι «ναι», τότε καταλαβαίνουμε ότι το κάνουν για εμάς. Μία ερώτηση όπως «Τι άλλο θα ήθελες να φας τώρα;» θα ταίριαζε περισσότερο στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Φοβούνται ότι στα μάτια μας θα γίνουν κακά παιδιά

Τα παιδιά δεν θέλουν να πουν την αλήθεια για κάποιες πράξεις τους γιατί φοβούνται ότι θα τους βάλουμε την ταμπέλα του κακού παιδιού. Είναι σημαντικό, λοιπόν, να τους εξηγήσουμε, ότι όλοι κάνουμε λάθη και ότι αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε κακοί. Το σημαντικό είναι να προσπαθούμε να τα διορθώνουμε και να παίρνουμε την ευθύνη των πράξεών μας.

Παίρνουν παράδειγμα από εμάς

Καλώς ή κακώς, εμείς είμαστε το πρότυπό τους. Αν, λοιπόν, μας βλέπουν να λέμε ψέματα, δεν πρέπει να αναρωτιόμαστε τι κάνουμε λάθος. Ακόμα κι αν νομίζετε ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν, η αλήθεια είναι ότι έχουν διαίσθηση και «νιώθουν» πότε λέμε αλήθεια ή όχι.

Αν φωνάζετε συχνά στα παιδιά και τα υποτιμάτε, δεν θα μπορούν να ξεχωρίσουν τι είναι σωστό και τι λάθος αλλά και ότι πρέπει να λένε πάντα την αλήθεια. Μην τα κάνετε να νιώσουν τύψεις. Έτσι μόνο θα καταλάβουν την αξία του να λένε την αλήθεια.