Έγινε σαν σήμερα, στις 9 Μαΐου του 1908 στο Πειραιά. Ακόμη και σήμερα, η ιστορία προκαλεί σφίξιμο στο στομάχι.
Είναι από εκείνες που δε μπορείς να πιστέψεις πως μπορεί να φτάσει ένας άνθρωπος σε τέτοιου είδους έγκλημα. Να σκοτώσει, να κόψει κομμάτια, να βράσει, να πετάξει ή να φάει ένα νεογέννητο βρέφος. Ένα βρέφος, αίμα από το αίμα του.
Το πιο φρικιαστικό έγκλημα που συγκλόνισε ποτέ την ελληνική κοινωνία. Έτσι χαρακτηρίστηκε. Φόνισσα μια γυναίκα, η Μαρία Παπαδάκη. Είχε μια κόρη που έμεινε έγκυος εκτός γάμου. Η έκτρωση ήταν εκτός λογικής εκείνα τα χρόνια.
Το παιδί γεννήθηκε, αλλά πριν καλά καλά δει το φως της ζωής, πέθανε. Όχι φυσιολογικά, αλλά από τα χέρια της ίδιας της γιαγιάς του. Ακριβώς μετά τη γέννα και ενώ η κόρη της ήταν ακόμη στο κρεββάτι του τοκετού, η Παπαδάκη πήρε το παιδί, το τεμάχισε, έβρασε τα κομμάτια και τα πέταξε στα σκουπίδια. Κάποιοι είπαν πως τα έφαγε. Δεν αποδείχθηκε ποτέ.
Η ιστορία χάθηκε στη λήθη του χρόνου. Κανείς δεν έμαθε ποτέ τι απέγινε η Μαρία Παπαδάκη.