Το newsbomb.gr με αφορμή τα είκοσι χρόνια από το θάνατο του Βραζιλιάνου πιλότου, κάνει αναδρομή σε εφτά τραγικά περιστατικά που κόστισαν τη ζωή σε μεγάλους αθλητές. Αθλητές που τη χρονική περίοδο που πέθαναν, είτε ήταν στο απώγειο της δόξας τους, είτε ετοιμάζονταν για το μεγάλο βήμα της καριέρας του.
Ντράζεν Πέτροβιτς, Άιρτον Σένα, Μαρκ Βιβιάν Φοέ, Μίκλος Φέχερ, Αλφόνσο Φορντ, Αντόνιο Πουέρτα, Μάρκο Σιμοντσέλι...
Προτιμήσαμε να μην βάλουμε φωτογραφίες από τα τραγικά περιστατικά των θανάτων. Αυτές υπάρχουν στο διαδίκτυο και μπορεί να τις βρει όποιος θέλει. Προτιμήσαμε να τους θυμόμαστε χαρούμενους και νίκητες όπως ήταν σε όλοκληρή τη ζωή τους. Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της ιστορίας όλων αυτών των ανθρώπων, περισσότεροι από τους οποίους δεν είχαν συναντηθεί ποτέ μεταξύ τους, ωστόσο είχαν ένα μεγάλο κοινό που ούτε οι ίδιοι γνώριζαν. Μια σύντομη ζωή γεμάτη διακρίσεις και δόξα...
Ντράζεν Πέτροβιτς: Ήταν 7 Ιουνίου του 1993 όταν σκοτώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα και μετέπειτα ένας από τους καλύτερους παίκτες που είχε αναδείξει ποτέ το Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο λόγος για τον Ντράζεν Πέτροβιτς, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σε αυτοκινητιστικό δυστήχημα στη Autobahn 9 στο Ντενκεντορφ της Γερμανίας. Το VW Golf, το οποίο μετέφερε τον Πέτροβιτς στη θέση του συνοδηγού προσέκρουσε σε φορτηγό το οποίο είχε περάσει στο αντίθετο ρεύμα με απολογισμό έναν νεκρό και δύο τραυματίες. Ο 29χρονος Πέτροβιτς σκοτώθηκε ακαριαία, ενώ αργότερα διαπιστώθηκε πως δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας, γράφωντας μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία της παγκόσμιας καλαθοσφαίρισης, με την είδηση του θανάτου του να γίνεται πρώτο θέμα ακόμα και στο CNN.
Την περίοδο που έφυγε από τη ζωή αγωνιζόταν στους Νιου Τζέρσεϊ Νετς, ενώ είχε προλάβει να κατακτήσει δεκάδες τίτλους με αποκορύφωμα τη δεύτερη θέση στους Ολυμπιακούς αγώνες της Βαρκελώνης το 1992.
Άιρτον Σένα: Όπως είπαμε και παραπάνω, σήμερα συμπληρώνονται είκοσι χρόνια από το θάνατο ενός μύθου για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό. Ο τελευταίος αγώνας του Σένα ήταν στην πίστα της Imola, στην Ιταλία. Στον 7ο γύρο του αγώνα, το μονοθέσιο του φεύγει εκτός πίστας και χτυπάει σε ένα τοίχο από τσιμέντο με την ταχύτητα των 217 χλμ/ώρα. Ο θάνατός του διαπιστώθηκε στο νοσοκομείο της Μπολόνια λίγες ώρες μετά, ενώ όπως ανακοίνωσαν αργότερα οι γιατροί η τύχη του είχε κριθεί από τη στιγμή που απεγκλωβίστηκε από το μονοθέσιο, εννοώντας φυσικά πως δεν υπήρχαν ελπίδες για να ζήσει.
Μέχρι σήμερα θεωρείται ο πιο ταλαντούχος οδηγός όλων των εποχών.
Μαρκ Βιβιάν Φοέ: O Καμερουνέζος άσος έφυγε από τη ζωή σε έναν αγώνα που είχε ζωντανή αναμετάδοση σε εκατομμύρια θεατές ανά τον κόσμο και σόκαρε τον παγκόσμιο αθλητισμό. 26 Ιουνίου του 2003, το Καμερούν αντιμετώπιζε την Κολομβία για τα ημιτελικά του Confederations Cup και αυτό που εκτυλίχθηκε μπροστά στις κάμερες στο 73ο λεπτό του αγώνα δεν θα μπορούσε να το προβλέψει κανείς... Ο Φοέ πέφτει στο έδαφος από ανακοπή καρδιάς.Μεταφέρεται ζωντανός στο ιατρείο του "Ζερλάν", όπου τελικά καταλήγει σε ηλικία μόλις 28 ετών. Τα αίτια του θανάτου; Υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια. Mία κληρονομική πάθηση η οποία αυξάνει τις πιθανότητες αιφνίδιου θανάτου κατά την διάρκεια σωματικής άσκησης.
Ο Φοέ έκανε καριέρα στη Λανς και στη Γουέστ Χαμ, έπαιξε ως δανεικός για ένα χρόνο στη Μαντσεστερ Σίτι, ενώ η τραγική ειρωνία είναι πως αγωνίστηκε και δύο χρόνια στο γήπεδο που αφήσε την τελευταία του πνοή, με τη φανέλα της Λυών.
Μίκλος Φέχερ: Μόλις επτά μήνες, μετά το θάνατο του Μαρκ Βιβιέν Φοέ, ακόμη ένας ποδοσφαιριστής, πήρε μεταγραφή στην ομάδα του ουρανού. Όποιος έχει δει το συγκλονιστικό βίντεο με το θάνατο του Μίκλος Φεχέρ στον αγωνιστικό χώρο, δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει λυγίσει μέσα του. Στις 25 Ιανουαρίου του 2004, ο 24χρονος Ούγγρος επιθετικός, υπέστη καρδιακή προσβολή κατά τη διάρκεια του αγώνα της Μπενφίκα με αντίπαλο την Γκιμαράες και έπεσε στον γεμάτο νερό από τη βροχή αγωνιστικό χώρο. Η καρδιοαναπνευστική ανάνηψη που του παρέσχεσε ο γιατρός του αγώνα είχε προσωρινά αποτελέσματα και το βράδυ της ίδιας νύχτας ξεψύχησε, με τους γιατρούς να γνωστοποιούν πως είχε πρόβλημα δυσπλασίας στην καρδιά.
Η Μπενφίκα, απέσυρε τη φανέλα με το Νο 29, που φορούσε ο Φέχερ, εις μνήμην του πρώην, πλέον, ποδοσφαιριστή της.
Αλφόνσο Φορντ: 4 Σεπτεμβρίου του 2004 ο Αλφόνσο Φορντ αφήνει την τελευταία του πνοή στο Μέμφις. Αυτή τη φορά δεν υπάρχει κάποιο ατύχημα, ή κάποια πάθηση στην καρδιά όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, αλλά χρόνια μάχη με την λευχαιμία. Ο Φορντ είχε διαγνωσθεί ότι έπασχε από τη συγκεκριμένη αρρώστια τον Αύγουστο του 1997, ωστόσο, μέχρι το 2004 (όταν το ανακοίνωσε) κατάφερνε να νικά την ασθένειά του και να πρωταγωνιστεί χωρίς κανείς να γνωρίζει το πρόβλημά του. Έχασε τη ζωή του, σε ηλικία 33 ετών, λιγότερο από 2 εβδομάδες από την ημέρα της ανακοίνωσης της απόσυρσής του λόγω του προβλήματος αυτού.
Αγωνίστηκε σε NBA και Ευρωλίγκα, ενώ έπαιξε και τέσσερις ελληνικές ομάδες (Παπάγου, Περιστέρι, Σπόρτινγκ και Ολυμπιακό). Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ της Α1, δύο φορές πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκα, ενώ έκλεισε την καριέρα του αγωνιζόμενος στην Ιταλία , στη Σιένα και την Σκαβολίνι.
Αντόνιο Πουέρτα: Aκόμη ένας ποδοσφαιριστής στη "καταραμένη"λίστα. Ο Αντόνιο Πουέρτα έχασε τη μάχη για τη ζωή το μεσημέρι της Τρίτης, την τέραρτη ημέρα του Σεπτέμβρη το 2007. Στο 31ο λεπτό της αναμέτρησης της Σεβίλλης με τη Χετάφε λίγες ημέρες πριν το μοιραίο, ο 22χρονος αμυντικός χάνει τις αισθήσεις του, με αποτέλεσμα να καταρρεύσει στον αγωνιστικό χώρο. Ο συμπαίκτης του, Ιβιτσα Ντραγκουτίνοβιτς, του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες και στη συνέχεια, με την αρωγή του ιατρικού επιτελείου, ο Πουέρτα επανέρχεται και αποχωρεί υποβασταζόμενος στα αποδυτήρια. Ωστόσο η τραγωδία δεν θα σταμάταγε εκεί. Λίγο αργότερα λιποθυμάει ξανά, μεταφέρεται στο νοσοκομείο και δεν ξαναβγαίνει ποτέ...
Με τα χρώματα της Ισπανίας πρόλαβε να αγωνιστεί μόλις μία φορά στις 7 Οκτωβρίου το 2006 κόντρα στην Σουηδίαμ ενώ κατέκτησε και δύο κύπελλα Uefa, ένα Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ένα Κύπελλο Ισπανίας και ένα Σούπερ Καπ Ισπανίας.
Μάρκο Σιμοντσέλι: Aκόμα ένα τραγικό δυστύχημα που μεταδόθηκε ζωντανά σε εκατομμύρια τηλεθεατές. Το χαμογελαστό παιδί του Moto GP, ο υψηλόσωμος και συμπαθής σε όλους Μάρκο Σιμοντσέλι έφυγε από τη ζωή στις 23 Οκτωβρίου του 2011. Σύμφωνα με τον διευθυντή του ιατρικού κέντρου της πίστας, Μικέλε Μακιαγκόντενα ο Ιταλός αναβάτης πέθανε από πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι, στο λαιμό και στο στήθος. Επί 45 λεπτά προσπάθησαν να τον επαναφέρουν στη ζωή, δίχως αποτέλεσμα. Πώς έγιναν όμως όλα αυτά; Ο αναβάτης της Gresini Honda έχασε το μπροστινό φρένο στη στροφή 11 στον 2ο γύρο του αγώνα της Σεπάνγκ, προσπάθησε να αποφύγει την πτώση, ωστόσο χτυπήθηκε από τους διερχόμενους Κόλιν Έντουαρντς και Βαλεντίνο Ρόσι, οι οποίοι δεν είχαν καν χρόνο να σκεφτούν να φρενάρουν.
Το γεγονός γίνεταί ακόμια πιο τραγικό, ανα αναλογιστεί κανείς ότι ένας από τους δύο αναβάτες που εμβόλισαν τον Super Sic, ήταν ο κολλητός του φίλος, Ρόσι.
Υ.Γ: Υπάρχουν χιλιάδες ακόμη διάσημοι (Ρέτζι Λιούις, Κόλιν Μακ Ρέι, Νταϊχίρο Κάτο) και άσημοι αθλητές που έφυγαν νωρίς από τη ζωή. Κλείνουμε με μια από τις διασημότερες φράσεις του Άϊρτον Σένα και ευελπιστούμε να μην προστεθεί σε αυτή τη λίστα και ο Μίκαελ Σουμάχερ που τους τελευταίους μήνες δίνει το δικό του αγώνα...
Εάν τύχει ποτέ και έχω ένα ατύχημα που μπορεί να μου κοστίσει τη ζωή, καλύτερα να είναι μία κι έξω. Δεν θέλω να ζήσω σε αναπηρική πολυθρόνα. Ούτε θέλω να μπω στο νοσοκομείο υποφέροντας από σοβαρά τραύματα. Αν πρόκειται να ζήσω, θέλω να ζήσω κανονικά και έντονα, γιατί είμαι άνθρωπος της δράσης...